Let it be

[color=violet]Ik heb geen broers en zussen, kan alles delen met lieve mensen om mij heen maar niemand heeft dezelfde band als ik met mem........

Haar appartement is vrijwel leeg, veel spullen die me dierbaar waren zijn hier; veel papieren, foto's moeten hier uitgezocht worden, daar neem ik alle tijd voor!
Vrijdag nog even terug voor de allerlaatste dingen en dan is een hoofdstuk afgesloten.

In het verzorgingshuis wonen ook nog de moeders van 2 vriendinnen, de ene ken ik vanaf mijn 4de, de andere vanaf mijn 16e.......natuurlijk blijf ik die af en toe bezoeken. Degene van 90 jaar oud zei toen ik bij haar was "wel blijven komen hoor want jij bent ook een beetje mijn dochter" ohhhhhh zo lief [/color]

Ja, dat is zeker lief en ook welgemeend, al ken ik heel dat besje niet, maar jou wel!

Neem daar idd gewoon je tijd voor, meis. Het is iets wat je afsluit en in je hart verder gaat leven.......

Jeee Rommy wat een ontwikkelingen hier... Mijn condoleances... Je moeder te moeten verliezen is ergens een stukje van jezelf, je roots, je anker verliezen...
Wel heel mooi om te lezen dat je er alles aan gedaan hebt om haar een waardig afscheid te geven en dat het naar ieders wens en vooral jouw tevredenheid gegaan is! Dat is het laatste dat je kan doen en daar mag je op een *fijne* manier op terug kijken en trots op zijn! Jij hebt je best gedaan! Wens je heel veel kracht en sterkte toe!