Let it be

Wij en ons schuldgevoel he Rommy..
Wat erg voor die mensen Bluebell,dat zegeen afscheid hebben kunnen nemen van elkaar.
Het zal een flinke schok zijn...

[color=violet]Natuurlijk zijn ze enorm geschrokken en verdrietig Bluebel, hoe hebben jullie het verteld??[/color]

De zus was op de hoogte gebracht door de verantwoordelijke van onze instelling ,en zij heeft dan bij terugkomst op de luchthaven haar zus en moeder het slechte nieuws gebracht. Ze voelen zich ontzettend schuldig dat ze op reis zijn geweest. Ik heb al veel met haar gepraat en haar gezegd dat het evenwel zou gebeurd zijn als ze waren thuis gebleven . Ze vindt het vooral eng dat haar vader alleen was en in een vreemde omgeving toen het gebeurde. Ik probeer haar zo goed mogelijk te steunen door er te zijn als ze me nodig heeft ,maar dat schuldgevoel daar gaan ze niet zo snel van afgeraken vrees ik .

[color=violet]Heeft tijd nodig Bluebel, goed dat ze af en toe een luisterend oor vinden bij jou en anderen! [/color]

Lijkt me heel erg om zoiets mee te maken zeg .... en dat schuldgevoel zou ik ook hebben .... als ik in hun schoenen zou staan ...
Aan de andere kant is dat schuldgevoel helemaal niet nodig ... want zij brachten hun man/vader juist speciaal naar het verzorgingstehuis omdat hij daar in goede handen zou zijn ... Dus ze hebben eigenlijk toch goed voor hem gezorgd ... het beste met hem voor gehad ... alleen heel jammer dat er dan uitgerekend in die week zoiets moest gebeuren ... maar dat kon niemand voorzien ... helaas ...
Blijft wel een akelig idee natuurlijk ... als je zo uit je vakantie thuis komt ... ik kan me ook echt wel voorstellen dat ze daar heel erg van onder de indruk zijn en dat ze zich schuldig voelen ...
Fijn dat je vriendin bij jou steun kan vinden ... en ik hoop dat jouw woorden vroeg of laat toch bij haar zullen doordringen ... zodat dat schuldgevoel toch een beetje kan gaan afnemen ....

vreselijk inderdaad maar ja wie kan dat weten? zou je nooit meer stap kunnen zetten op zich.
Mijn moeder is ook alleen overleden en omdat ik me ook schuldig voelde zei toen die verzorgende daar, er zijn mensen die liever alleen willen sterven en het lastiger vinden om te vertrekken met familie om zich heen....daar houd ik me maar aan vast...ik was pas nog bij mijn moeder geweest dag ervoor, en misschien was het juist goed zo.
Maar het is en blijft gewoon een rottig gevoel maar ja dat is inderdaad dat schuldgevoel weer....

Ik baal dat ik vanmorgen onze dwerghamster dood in haar kooi vond... 2 intens verdrietige kinderen en een ook wel verdrietige mama... Alles staat nu klaar voor de begrafenis zometeen... #zakdoekjesbijelkaarzoekt

[color=violet]Waar vind de begrafenis plaats Vlindertje, in de tuin?

Ik begin niet meer aan kleine huisdieren, jank tranen met tuiten als ze dood gaan......dus ik voel met je mee! [/color]

sterkte met het verlies, zal nog wel even duren voor de kleintjes er over heen zijn.

groetjes ikke

Ocharme voor je kids vlindertje .... en voor jou ook natuurlijk
Nou ja ... hopelijk wordt het een waardige afscheidsplechtigheid ...
En gelukkig hebben jullie Panda nog ! (zo heet die toch ?)