Ff zeiken en zeuren!

[WhiteWings]

[color=orange][i]
Veel herkenning ladies..!
Hier nog een met een gaatje in d'r brain voor cijfers..
Dus jij krijgt ookal dat soort beschuldigingen naar je hoofd Ikke..?

Heb het meegemaakt zoals jij beschrijft Roosje..! Mensen vinden alles best..zolang het maar niet van de tijd en aandacht afgaat wat je aan hen 'behoort' te besteden want dan worden ze lelijk..! Pff.


Toen ik 10 jaar geleden besloot dat ik zelf ook best een plekje mocht hebben in mijn eigen leven ..werd ik ook meteen beschimpt als egoist etc..!
Ze waren gewend dat ik op kwam draven zodra ze maar kickten. Met alle liefde overigens hoor..maar jah..inderdaad..je kan de wereld niet redden als je er zelf aan ten onder gaat.
Anderen hadden nog steeds een erg belangerijke plek in mijn leven..! Alleen moesten ze dat nu delen..met mijzelf.
En hoe ongelofelijk ook..blijkbaar vinden sommigen dat zìj Queen zijn in het leven van een ander en jij Slaaf in dat van je eigen.

Deed me veel pijn dat soort uitlatingen..en jah onbegrijpelijk vond ik dat ook!
Zeker van de mensen waarvan ik dacht dat ze me toch wel beter kenden. Maar het opende ook tegelijk mijn ogen. Wat ik zag als vrienden bleken in feite eerder 'parasieten'.

Maar heb me er toch niet meer door van m'n padje laten brengen.
Voelde me in die tijd wel erg alleen staan, maar hoe ik eerst geleefd had, dat was niet wat ik wenste voor mezelf..!


Ze zeggen wel eens "Waar één deur dicht gaat, gaan er andere weer open. "

Op een of andere manier verdwenen die mensen op de duur uit mijn leven, waarschijnlijk weer opzoek naar een nieuwe 'prooi'.
En heb er andere lieverds voor teruggekregen die alweer jaren in mijn leven zijn.
Ben gelukkig met deze gelijkwaardige vriendschappen. We delen lief en leed , maar ieder neemt wel zijn eigen leven in handen.


Ik zit net als jij Majo..met zo'n lijf wat zich gedraagt als 80.. terwijl ik ongeveer de helft ben in jaartallen. Ook vanwege vrnl rugproblemen.
Om mezelf zo min mogelijk te belasten, maar toch te kunnen bewegen, doe ik veel op een rustig tempo op de fiets.


Hihi..en wat betreft de voor mezelf brood-nodige "me-time".. ik heb het omgedraaid..:
Heb tussen de pyjamadagen.. 8) een paar werkdagen in de week gestopt..!
Ookal niet volgens het maatschappelijke boekje.. want het schijnt niet 'normaal' te zijn als je niet 40 uur of meer werkt.
Dusjah dan zijn er ook die daaar zonodig weer vanalles moeten vinden..pfff..

Ach..mensen die willen zeiken..zoeken altijd wel wat.

Wie weet zijn ze gewoon jaloers..dat jij wel een eigen leven hebt..en zij niet hahaha..


[/i][/color]

[ikke26]

Ja wat er gezegd word, lijkt wel of iedereen moet meegaan en zo niet ben je zwakker of minder.

IK loop elk jaar de 4daagse dus, kom een vriend naar me toe en zegt, ik loop ook mee dit jaar, maar MOETEN WE WEL SAMEN LOPEN.

Nou ik loop alleen, er zijn 45000 wandelaars, maar buiten dat allemaal als je 4x 40km rond huppelt is het moeilijk een andere snelheid aan te houden ook als iemand DENKT het even te doen loop je dus met een zak aardappels achter je aan, die niet weet wat en hoe hun lichaam reageerd op de duursport, die niet weet wanneer te eten,drinken of rusten.

Ik heb al genoeg aan me zelf met de 4daagse, loop zelf met veel moeite de 4daagse uit en kan er niet nog een zeur piet bij hebben die steeds klaagt over regen, zitten, pauze, mensen, tegels, autos ga zo maar door.

Dus ik zei NEE en ja hoor ik denk aan me zelf want ik heb het niet eens geprobeerd.

Nee dat doe ik ook niet, want je pleegt een moord op je eigen lichaam, je leeft nog net, nou werd er dan gezegd, Ik weet wat ik wel en niet kan, uhhuhuh

Ik heb de eerste 4daagse dus danig beleefd dat ik de helft van dag 2 niet meer weet, Ik was zo moe dat ik niet meer kon eten, drinken of denken, was verdwaald op weg naar kamp en 0ver 700 meter een uur gedaan.
De 3de dag gewoon gestart en heerlijk gelopen, dit dode punt moet je door misschien maar geeft aan dat dit ook heel gevaarlijk kan uitpakken,

De ervaring heb ik opgedaan omdat NIEMAND mij hielp er mee, heb er achter moeten komen en denk aan mezelf door iemand een NEE te verkopen van wegen hun eigen grote ego dat ze het wel EVEN doen.

Dit is jammer dat mensen die kennis onderschatten en er over heen lopen.

Dus dames ik vind dat wij erg goed bezig zijn, we moeten door gaan met ONS momentje en er van genieten, en zoals jullie zeggen moet er een middenweg gevonden worden en zo niet dan zoeken jullie maar een ander persoon om eisen op te leggen.

groetjes ikke

[WhiteWings]

[list]

[img]http://i148.photobucket.com/albums/s27/ ... s/par6.gif[/img]

[/list:u]

[Bubbels]

Ik vind ook dat iedereen zijn eigen dingen mogen doen! En je mag gewoon je grenzen en wensen kenbaar maken als jij dat wilt. Je moet niet vergeten natuurlijk, dat hun nog moeten wennen aan die nieuwe Ikke, de ikke die nu vaker voor zich zelf kies.

[sunflower]

Nou Ik weet dat je de Nijmeegse niet ZOMAAR doet hoor!
Ik ben na 10 km al op.

Mijn vriendin en haar man doen ook mee.
Het vergt behalve uithoudingsvermogen en conditie ook een bepaalde mentaliteit en instelling.
Jij hebt jezelf vorige keer overwonnen Ikke,en jezelf en je innerlijke kracht ook wel gevonden denk ik.
Ik heb veel bewondering voor je,en go for it girl!

P.s Als je gelopen hebt wil je dan je ervaring met ons delen?

[Gast]

Ik vind wel dat er verschillende manieren zijn van tijd voor je zelf nemen. Het wordt ook te pas en te onpas gebruikt om dingen te ontlopen en dat vind ik dan wel weer een stuk minder, zoals altijd is het de gulden middenweg.....en wat dat is, tja das ff zoeken.

[Gast]

[quote="sunflower"]@ Majo,het lijkt me zo frusterend als je lijf niet meer kan doen wat je eigenlijk wilt.
Maar ik denk net als ikke dat je wel moet blijven bewegen .
Misschien kun je gaan zwemmen bv,mijn buurvrouwheeft fybromyalgie en artrose en heeft baat bij tai-chi.
En om een keer even uit die sfeer te zijn,ben je hier welkom voor een bakkie koffie. [/quote]

@ dank je Sun en klopt ik doe aan 'aquawalken' dat is een mildere vorm van aquajogging en speciaal voor mensen met reuma en rugklachten enz. en daar ga ik a.s. dinsdag weer mee beginnen, heb groen licht van de fysio gekregen! Meestal ga ik alleen maar deze keer gaat een vriendin mee, dat is wel zo gezellig, want al door het water lopende kan je gelijk even bijkletsen

Het is zeker zo dat ik moet bewegen, juist wel anders verstijf ik, dus fietsen mag (nu weer na operatie) en wandelen @Ikke, maar dat is lastiger omdat ik maar kleine stukjes kan zonder te gaan hinkepoten maar goed dat doe ik dus ook al.
Dus we gaan er weer tegenaan!
Vanochtend slecht opgestaan met pijn en scheef en even tranen maar nu is het weer over, ik moet het toch zelf doen nietwaar!
dus hoppa met de geit!

en Sun bedankt voor aanbod, wie weet doe ik het keer een bakkie!! hoop trouwens niet dat je in Friesland woont of zo...hihihihi

Voorlopig heb ik nog wel een rijtje met afspraken die ik nog moet/wil maken met deze of gene en waar nog niks van gekomen is.......ik kom soms niet tot bellen...heb ik dan echt geen puf voor...heb eigenlijk hekel aan telefoneren.....

Klinkt raar maar daar kan ik ook niet meer teveel van tegelijk. Dus dat plan ik beetje met tussenmomenten. Ook dat vinden mensen wel eens raar maar daar houd ik ook mijn eigen ritme van aan. Afspraken leuk en gezellig maar niet 5 in 1 week!
Vanmiddag heb ik er weer eentje, lunchen met mijn buuv en dat is heel gezellig!

[ikke26]

O maar ik kom zeker vertellen hoe hoe het gegaan is.

Zelf heb ik dit jaar een heeeel hard hoofd in dat ik hem gaat uitlopen, niet omdat ik dat niet wil maar.

Ik heb al sinds 6 jaar steunzolen en die moesten vervangen worden helaas ben ik daar dus al een 5 maanden mee bezig, en ja zonder zolen kan je niet wandelen.

Ik heb nog 2 maanden om de gewenste afstand te lopen, daarnaast moet ik dus de steunzolen nog inlopen en helaas passen ze dus niet goed in me schoenen dus dat moet nog naar de schoenmaker met de schoenen om op te rekken als dat lukt en nog een goede wandelrugzak aanschaffen want die was na 8 jaar wandelen en fietsen helemaal versleten.

En dat kost zo veeeeel geld dus ja,

Ik ga er met goede moed heen maar loop me zelf niet meer helemaal brak omdat ik hem moet uitlopen.

Heb het reuma fonds en het kankerfonds gesponsord en dit jaar niks dus ik hoef het niet uit te lopen voor de mensen die het het meeste nodig hebben.

maar het word weer een fantastische week en ga jullie alles vertellen.

groetjes ikke 8)

[Gast]

[color=cyan]@ ikke26: nou ik vind dat je dat heel goed doet voor jezelf hoor, als je dat zo voelt en er geen zin in hebt dan moet je dat ook zeker niet doen.
Duurt wel lang van die steunzolen zeg..heb ze zelf ook maar zo lang duurde het bij mij niet echt..en wat je zegt je moet ze ook nog inlopen wel....sterkte!


@ doet me er aan denken; ik heb zelf een vriendin, die, hoe zeg ik dat netjes, nogal in de knoop zich met zichzelf en het leven...ze is ook eenzaam. Ze heeft geen contact met familie en weinig vrienden. Ze vertrouwt me inmiddels en zou graag willen dat ze meer met mij kan samen doen, maar ik houd bewust de boot af. Niet omdat ik haar niet aardig vind of zo, en bij vlagen vind ik haar ook wel sneu, maar gewoon uit zelfbehoud. Ze heeft behoorlijke problemen, volgens mij kan ze die alleen met professionals oplossen en daar is ze ook wel mee bezig. Maar ik heb best wel wat sociale contacten en daar verdeel ik mijn tijd over, zodat het voor mezelf ook nog prettig voelt. Dus niet 5 afspraken in de week maar ik verdeel het wat en ik wil die contacten ook graag onderhouden, meeste zijn van jaren en jaren.
Nou was ik laatst bij haar op bezoek en dat vindt ze heel gezellig maar toen zei ze op gegeven moment, dat ze jammer vond dat ik zo 'druk ' was en ik niet vaker wat met haar kon doen samen...het klonk wat schril en zeker best als soort van verwijt..dus heb haar rustig uitgelegd dat ik nog meer te doen heb en ook nog een gezin/kind (zij is alleen) en dat ik ook maar zoveel energie heb. En ik probeer echt wel aan haar te denken, stuur haar zowat om de dag een ecard of een berichtje ofzo, maar zij wil meer, want zij wil echt contact niet via de computer.
In zo'n geval voelt het voor mij goed om heel duidelijk mijn eigen grens te 'bewaken' zeg maar want ik wil niet onder de voet gelopen worden zeg maar. Ze belt ook best vaak een hulplijn omdat ze dan in paniek is en ik ga haar dat ook niet aanbieden om mij te bellen op die momenten...misschien heel egoistisch van mij maar ik kan haar niet helpen en zie dat gewoon niet zitten dat ze bij nacht en ontij gaat bellen....
Dit is wat ik geleerd heb om te doen uit bescherming voor mezelf...vroeger zou het anders gegaan zijn. En dit voelt goed. Niet dat ik zou willen dat ik haar meer zou kunnen helpen, maar ik kan haar problemen niet voor haar oplossen gewoon.[/color]

[sunflower]

Zo is dat Hoor Majo,de energie die je niet voor jezelf hoeft te gebruiken,kun je een ander geven.
hartstikke goed dat jij daarin duidelijk je grenzen stelt.

P.S Ik woon in Dordrecht