Goot verdriet..... ja dat is waar ik momenteel doorheen ga.
Ik weet niet waar en hoe ik moet beginnen. Dus ik doe maar een poging.
Ik ben depressief en heb ook last van post traumatische stress. Daarvoor heb ik ook een psycholoog.
Soms... wanneer ik me iets beter voel zit ik achter de pc en als het niet goed gaat trek ik me wat terug. Dat doe ik niet expres, dat gebeurt!
Ik heb het er toch erg moeilijk mee dat mijn leven erg is verandert in een hele korte tijd. Ik kan ook niet zeggen nu, dat het mij goed doet, want dat doet het niet. Nog niet!
Sinds ik alleen woon krijg ik last van onverwerkt verdriet en trauma's. Dat had ik ook helemaal niet zien aankomen en ik ben bezig alles te verwerken. Maar mijn hoofd en hart loopt erg over op het moment.
Ik ben erg verdrietig en merk dat ik het eigenlijk meestal alleen moet doen. De mensen die ik nodig had die zijn er niet. Maar gelukkig heb ik nog lieve vriendinnen om me heen.
Ik koppel het heden ook aan een stukje verleden. Dat gaat vanzelf.
Want toen mijn moeder stierf en ik steun en troost nodig had, waren de mensen die ik toen nodig had er ook al niet.
Dat zijn grote lessen in mijn leven. Maar ze doen wel verdomt veel pijn.
En ik zal ook best mijn fouten maken nu. Want ik ben soms zo down en loop zo over dat ik me even moet terug trekken.
Ik vergeet dingen of reageer niet of te laat op berichten.
Ik doe het allemaal niet expres. Ik ben bezig overeind te blijven.
Ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen.
Verdriet
-
WhiteWings
- Berichten: 759
- Lid geworden op: 13-02-2012 12:14
[color=orange][i]
Tjah..dat schijnt vaker te gebeuren dat dingen ineens boven drijven als er heftige veranderingen zijn opgetreden in een leven en we meer op onszelf staan..
Ken het uit eigen ervaring..en zie het ook om me heen.
Hoe moeilijk ook..maar ik hoop echt dat je voor jezelf kan aanvaarden, dat deze dingen blijkbaar je aandacht vragen, want de ellende is, dat het anders alleen maar erger wordt als je het weer wegdrukt..!
Een paar vertrouwde mensen om je heen is fijn, maar het verwerken op zich, is iets wat verder niemand anders voor je kan doen.
Gelukkig heb je al hulp ingeschakeld voor jezelf. Want in dit soort situaties heb je echt iemand nodig die dit samen met jou aan kan gaan en je hierdoorheen kan loodsen.
Als je de ergste schrik dat dit je overvalt, wat te boven bent..hoop ik dat je jezelf de tijd wilt gunnen hier bovenop te komen.. Waarschijnlijk sjouwde je er toch (onbewust) al een flinke periode mee rond.. dus het zal ook z'n tijd nodig hebben om te kunnen helen.
Toch lieve Vrouwke..als je het aangaat..zal je merken dat op de duur de last steeds minder wordt..en je weer meer grip gaat terugkrijgen.
Jouw leven is dat ook waard..!
Heel veel sterkte met alles.
[/i][/color]
Tjah..dat schijnt vaker te gebeuren dat dingen ineens boven drijven als er heftige veranderingen zijn opgetreden in een leven en we meer op onszelf staan..
Ken het uit eigen ervaring..en zie het ook om me heen.
Hoe moeilijk ook..maar ik hoop echt dat je voor jezelf kan aanvaarden, dat deze dingen blijkbaar je aandacht vragen, want de ellende is, dat het anders alleen maar erger wordt als je het weer wegdrukt..!
Een paar vertrouwde mensen om je heen is fijn, maar het verwerken op zich, is iets wat verder niemand anders voor je kan doen.
Gelukkig heb je al hulp ingeschakeld voor jezelf. Want in dit soort situaties heb je echt iemand nodig die dit samen met jou aan kan gaan en je hierdoorheen kan loodsen.
Als je de ergste schrik dat dit je overvalt, wat te boven bent..hoop ik dat je jezelf de tijd wilt gunnen hier bovenop te komen.. Waarschijnlijk sjouwde je er toch (onbewust) al een flinke periode mee rond.. dus het zal ook z'n tijd nodig hebben om te kunnen helen.
Toch lieve Vrouwke..als je het aangaat..zal je merken dat op de duur de last steeds minder wordt..en je weer meer grip gaat terugkrijgen.
Jouw leven is dat ook waard..!
Heel veel sterkte met alles.
[/i][/color]
-
vrouwke44
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 12-02-2012 10:14
Dank je wel, WhiteWings, voor je reactie.
Ik wist echt niet dat al deze gevoelens me zouden overvallen, nu ik alleen woon. Dat was inderdaad erg schrikken.
Ik heb me blijkbaar aangeleerd om dingen weg te stoppen... onderdrukken, maar wat niet verwerkt is, komt nu terug en slaat me keihard in het gezicht. Maar ik heb inderdaad hulp en langzaamaan komt het wel goed. Het heeft even zijn tijd nodig.
Ik wilde het hier nu toch maar even uitleggen, want ik neem het mezelf toch kwalijk dat ik niet optimaal functioneer en grote steken laat vallen. Ik ben normaal gesproken erg open en heb altijd een luisterend voor andere en ben er ook voor anderen. Maar nu maak ik fouten. Ik ben niet zo alert. Reageer te laat of niet.
En ga zo maar maar door.
Ook vind ik het fijn dat ik hier even van me af kan schrijven, want het zit me erg hoog. Ik kan er met mijn kinderen niet over praten, want ik wil hun hier niet mee belasten. Ze weten natuurlijk wel het een en ander, maar dat is genoeg.
Mijn fout is dat ik ook vaak net doe of het goed gaat met me.
Dat komt denk ik, omdat ik niet als een zeur wil overkomen. Ik weet het ook niet? Maar ik praat niet zo snel over mijn verdriet. Ik vind dat nu op het moment gewoon erg moeilijk. Ik wil niet steeds in herhaling vallen. Daar heeft niemand wat aan.
Maar ik heb nu toch mijn best gedaan om het van me af te schrijven. En iedereen even op de hoogte te brengen, dat het gewoon helemaal niet goed gaat.
Ik weet heus wel dat ik dit te boven kom. Dat ik alles echt wel een plekje weet te geven. Ik ben sterk genoeg daarvoor.
Maar ik heb inderdaad wel even tijd nodig. Tijd om te helen.
Dus soms trek ik me wat terug, maar daar kan ik echt niks aan doen. En wanneer ik me weer even wat beter voel (want het zijn van die golfbewegingen) dan ben ik weer wat actiever hier en op hyves.
En voor iedereen die misschien denkt, Henny is anders dan anders.... ja dat ben ik denk ik ook even.
En daarom ook even deze uitleg.
Ik wist echt niet dat al deze gevoelens me zouden overvallen, nu ik alleen woon. Dat was inderdaad erg schrikken.
Ik heb me blijkbaar aangeleerd om dingen weg te stoppen... onderdrukken, maar wat niet verwerkt is, komt nu terug en slaat me keihard in het gezicht. Maar ik heb inderdaad hulp en langzaamaan komt het wel goed. Het heeft even zijn tijd nodig.
Ik wilde het hier nu toch maar even uitleggen, want ik neem het mezelf toch kwalijk dat ik niet optimaal functioneer en grote steken laat vallen. Ik ben normaal gesproken erg open en heb altijd een luisterend voor andere en ben er ook voor anderen. Maar nu maak ik fouten. Ik ben niet zo alert. Reageer te laat of niet.
En ga zo maar maar door.
Ook vind ik het fijn dat ik hier even van me af kan schrijven, want het zit me erg hoog. Ik kan er met mijn kinderen niet over praten, want ik wil hun hier niet mee belasten. Ze weten natuurlijk wel het een en ander, maar dat is genoeg.
Mijn fout is dat ik ook vaak net doe of het goed gaat met me.
Dat komt denk ik, omdat ik niet als een zeur wil overkomen. Ik weet het ook niet? Maar ik praat niet zo snel over mijn verdriet. Ik vind dat nu op het moment gewoon erg moeilijk. Ik wil niet steeds in herhaling vallen. Daar heeft niemand wat aan.
Maar ik heb nu toch mijn best gedaan om het van me af te schrijven. En iedereen even op de hoogte te brengen, dat het gewoon helemaal niet goed gaat.
Ik weet heus wel dat ik dit te boven kom. Dat ik alles echt wel een plekje weet te geven. Ik ben sterk genoeg daarvoor.
Maar ik heb inderdaad wel even tijd nodig. Tijd om te helen.
Dus soms trek ik me wat terug, maar daar kan ik echt niks aan doen. En wanneer ik me weer even wat beter voel (want het zijn van die golfbewegingen) dan ben ik weer wat actiever hier en op hyves.
En voor iedereen die misschien denkt, Henny is anders dan anders.... ja dat ben ik denk ik ook even.
En daarom ook even deze uitleg.
-
sunflower
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 12-02-2012 11:42
Lieve Vrouwke,we dragen allemaal een rugzakje met ons mee,waarin we dingen stoppen,zoals niet verwerkte dingen en emoties.
In tijden van relatieve rust,het alleen zijn met jezelf,gaat die rugzak beetje bij beetje open.
Dan is het tijd om bepaalde dingen op een rijtje te zetten/te ordenen en te verwerken.
Soms denk je,goh volgens mij zat ik daar helemaal niet zo mee,en dan ineens overspoelt het je,het verdriet en de pijn.
Het is een proces waar je door heen moet.
Al die zg weggestopte/gedrukte emoties,daar moet je nu door heen.
Tranen,pijn die je in je lichaam verstopte kunnen je ziek maken.
Vaak zorgen ze eerst voor somberheid,omdat je ze onder ogen moet zien,dat is zwaar,maar je zult zien,stukje bij beetje komt er weer licht voor in de plaats.
Het is niet te zeggen hoe lang dit gaat duren,want het heeft tijd nodig,[i]jouw[/i] tijd.
Gelukkig heb je hulp,maar het meest zul je zelf moeten doen,door het te doorleven en onder ogen te zien.
Het is nu zaak om er voor jezelf te zijn ipv van voor anderen.
Praten over je pijn doet vaak goed,en helpt je in je verwerkings/helingsproces,evenals opschrijven in de vorm van een dagboek,of het omzetten in creativiteit.
Deze woorden die ik nu tot jou richt heb ik eens tegen mij zelf gericht.
Op een gegeven moment zul je je lichter voelen,neem de tijd en houdt van/wees mild voor jezelf! Sunnie.
In tijden van relatieve rust,het alleen zijn met jezelf,gaat die rugzak beetje bij beetje open.
Dan is het tijd om bepaalde dingen op een rijtje te zetten/te ordenen en te verwerken.
Soms denk je,goh volgens mij zat ik daar helemaal niet zo mee,en dan ineens overspoelt het je,het verdriet en de pijn.
Het is een proces waar je door heen moet.
Al die zg weggestopte/gedrukte emoties,daar moet je nu door heen.
Tranen,pijn die je in je lichaam verstopte kunnen je ziek maken.
Vaak zorgen ze eerst voor somberheid,omdat je ze onder ogen moet zien,dat is zwaar,maar je zult zien,stukje bij beetje komt er weer licht voor in de plaats.
Het is niet te zeggen hoe lang dit gaat duren,want het heeft tijd nodig,[i]jouw[/i] tijd.
Gelukkig heb je hulp,maar het meest zul je zelf moeten doen,door het te doorleven en onder ogen te zien.
Het is nu zaak om er voor jezelf te zijn ipv van voor anderen.
Praten over je pijn doet vaak goed,en helpt je in je verwerkings/helingsproces,evenals opschrijven in de vorm van een dagboek,of het omzetten in creativiteit.
Deze woorden die ik nu tot jou richt heb ik eens tegen mij zelf gericht.
Op een gegeven moment zul je je lichter voelen,neem de tijd en houdt van/wees mild voor jezelf! Sunnie.
Vertrouw jezelf. Je weet veel meer dan je denkt te weten.
Benjamin Spock
Benjamin Spock
-
Rommy
- Berichten: 1412
- Lid geworden op: 10-02-2012 22:23
-
Isis
- Moderator
- Berichten: 560
- Lid geworden op: 07-02-2012 17:44
Ondanks dat je je zo beroerd voelt .... vind ik het toch knap van je dat je je verhaal hier dan toch zo uitgebreid neer kan schrijven vrouwke ....
Ik wil je ook duidelijk zeggen dat je hier gerust je verhaal mag doen ... en dat je in herhaling mag vallen zoveel je wil .... We willen een forum zijn waar je lief EN leed met elkaar kan delen ... dus voel je daar zeker vrij in !
Verder ... tja .... het is allemaal niet niks zeg .... wat er in je leventje gebeurd is het afgelopen jaar ... je scheiding ... je eigen stekje ... maar ook de jaren daarvoor heb je inderdaad al wel meer dingen meegemaakt ... en dat kan je inderdaad niet allemaal eventjes wegstoppen .... en doorgaan met je leven alsof het er niet is ....
Zolang je iets niet verwerkt hebt ... blijft het naar boven drijven ... je lichaam blijft signalen geven ... op wat voor manier dan ook ... mentaal of fysiek ... en onderdrukken lost dan helaas weinig op ...
Ik denk dat het voor jou nu belangrijk is ... dat je eens eindelijk tot jezelf kan komen ... dat je niet hoeft te doen alsof het allemaal goed met je gaat ... maar dat je gewoon jezelf kan zijn ... en kan laten zien hoe je je ook werkelijk voelt .... of dat nu goed of slecht is ...
Goed van je dat je je hierin laat begeleiden ... maar het zal sowieso een lange weg te gaan worden denk ik .... al die onverwerkte emoties en ervaringen ... Neem er je tijd voor vrouwke ... met vallen en opstaan ... en neem jezelf daar niet bij kwalijk als je steken laat vallen ! Iedereen laat wel eens een steek vallen hoor ... jij mag dat ook ! Voel je er niet schuldig om ! Denk nu aan jezelf ... en aan je gezondheid ... dat gaat voor alles nu ...
Heel fijn dat je zoveel vriendinnen hebt die je steunen ... maar zoals WhiteWings ook al zei ... het echte verwerken moet je zelf doen ... Ik hoop dat je daar met het verstrijken van de tijd in zal slagen .... dat je de kracht zal vinden om vol goede moed op je nieuwe levenspad verder te gaan ... en dat het zonnetje ook voor jou weer flink mag gaan schijnen ! Doe alles stap voor stap ... in je eigen tempo ... en als jij er behoefte aan hebt je soms terug te trekken ... gewoon doen ! Als je behoefte hebt om van je af te schrijven ... ook gewoon doen !
Luister naar jezelf ... bepaal van daaruit wat jij zelf werkelijk wil .... en op wat voor manier jij verder kleur wil geven aan je leven ...
Ik wens je veel sterkte in heel je verdere proces
Ik wil je ook duidelijk zeggen dat je hier gerust je verhaal mag doen ... en dat je in herhaling mag vallen zoveel je wil .... We willen een forum zijn waar je lief EN leed met elkaar kan delen ... dus voel je daar zeker vrij in !
Verder ... tja .... het is allemaal niet niks zeg .... wat er in je leventje gebeurd is het afgelopen jaar ... je scheiding ... je eigen stekje ... maar ook de jaren daarvoor heb je inderdaad al wel meer dingen meegemaakt ... en dat kan je inderdaad niet allemaal eventjes wegstoppen .... en doorgaan met je leven alsof het er niet is ....
Zolang je iets niet verwerkt hebt ... blijft het naar boven drijven ... je lichaam blijft signalen geven ... op wat voor manier dan ook ... mentaal of fysiek ... en onderdrukken lost dan helaas weinig op ...
Ik denk dat het voor jou nu belangrijk is ... dat je eens eindelijk tot jezelf kan komen ... dat je niet hoeft te doen alsof het allemaal goed met je gaat ... maar dat je gewoon jezelf kan zijn ... en kan laten zien hoe je je ook werkelijk voelt .... of dat nu goed of slecht is ...
Goed van je dat je je hierin laat begeleiden ... maar het zal sowieso een lange weg te gaan worden denk ik .... al die onverwerkte emoties en ervaringen ... Neem er je tijd voor vrouwke ... met vallen en opstaan ... en neem jezelf daar niet bij kwalijk als je steken laat vallen ! Iedereen laat wel eens een steek vallen hoor ... jij mag dat ook ! Voel je er niet schuldig om ! Denk nu aan jezelf ... en aan je gezondheid ... dat gaat voor alles nu ...
Heel fijn dat je zoveel vriendinnen hebt die je steunen ... maar zoals WhiteWings ook al zei ... het echte verwerken moet je zelf doen ... Ik hoop dat je daar met het verstrijken van de tijd in zal slagen .... dat je de kracht zal vinden om vol goede moed op je nieuwe levenspad verder te gaan ... en dat het zonnetje ook voor jou weer flink mag gaan schijnen ! Doe alles stap voor stap ... in je eigen tempo ... en als jij er behoefte aan hebt je soms terug te trekken ... gewoon doen ! Als je behoefte hebt om van je af te schrijven ... ook gewoon doen !
Luister naar jezelf ... bepaal van daaruit wat jij zelf werkelijk wil .... en op wat voor manier jij verder kleur wil geven aan je leven ...
Ik wens je veel sterkte in heel je verdere proces
Het leven is als een regenboog: Je hebt de zon én de regen nodig om de kleuren te kunnen zien.
-
Visje
- Berichten: 21
- Lid geworden op: 12-03-2012 14:21
Lieve Vrouwke
Ik ben het helemaal met de schrijfsters boven mij eens kan er niks aan toevoegen dan… luister naar je gevoel en blijf vertrouwen hebben je kunt het !!!
Zoek jezelf niet in de ogen van een ander, maar kijk in je binnenste, en bewonder wat je vindt...
Ik ben het helemaal met de schrijfsters boven mij eens kan er niks aan toevoegen dan… luister naar je gevoel en blijf vertrouwen hebben je kunt het !!!
Zoek jezelf niet in de ogen van een ander, maar kijk in je binnenste, en bewonder wat je vindt...
Never be afraid to try something new. Remember: amateurs built the ark; professionals built the Titanic
-
Gast
-
Gast
Knuffel voor jou Vrouwke.
Moeilijke tijd nu.
Niets wegstoppen,goed voor jezelf zorgen en opkomen.
En jouw kinderen mag je best een beetje sparen ,maar je hoeft je niet beter voor te doen dan hoe je je voelt op dat moment,ze mogen best zien dat je verdriet hebt en het moeilijk hebt toch.
Waarschijnlijk houden zij zich ook goed bij jou ,terwijl ook zij hun verdriet hebben om de scheiding.
Sterkte !
Caroline.
Moeilijke tijd nu.
Niets wegstoppen,goed voor jezelf zorgen en opkomen.
En jouw kinderen mag je best een beetje sparen ,maar je hoeft je niet beter voor te doen dan hoe je je voelt op dat moment,ze mogen best zien dat je verdriet hebt en het moeilijk hebt toch.
Waarschijnlijk houden zij zich ook goed bij jou ,terwijl ook zij hun verdriet hebben om de scheiding.
Sterkte !
Caroline.