Helemaal mee eens! Klagen of niet klagen, stoer of niet stoer.
Ieder mens is zoals hij is en moet dat kunnen zijn! Niks mis met eens n keer klagen maar juist het blijven hangen in het zielig zijn is wat mij persoonlijk stoort. Huilen mag, verdriet hebben mag, klagen kan nodig zijn om weer op de juiste weg/gevoel te komen om weer door te kunnen gaan, om verder te komen, hulp acceteren, geholpen mogen worden, mooi! En ieders recht! Emoties mogen er zijn! Maar in mijn ogen tot een bepaalde hoogte. Ik wordt helemaal kriegelig van mensen die alleen maar klagen, zg zwartkijkers. Vind ik zo'n verspilde energie... Er is bij mij wel een grens!
Stoerheid opsparen werkt alleen maar averechts. Je moet ten aller tijden jezelf kunnen zijn anders kost het inderdaad ook je eigen gezondheid. Ook denk ik dat het niet alleen een door opvoeding "aangeleerde" emotie is maar ook een emotie die je zelf door de jaren heen ontwikkeld hebt maar vooral ook hoe je zelf in het leven staat! Hoe je de dingen aanpakt en omgaat met alles wat op je pad komt. De een laat het van zich af glijden terwijl de ander het mee naar huis neemt en op laat lopen met alle gevolgen van dien...
Werkgevers kijken vaak niet verder. Ze oordelen op dat wat ze op de werkvloer ervaren en of ze daar al dan niet mee verder kunnen...
Hoezo flink zijn??
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="Isis"]Om Rommy haar vraag te beantwoorden ... ja, ik denk dat mensen door de overgrote meerderheid van hun medemensen meer gewaardeerd worden als ze dapper, flink, moedig e.d. zijn ... dan wanneer ze eerlijk durven uiten dat het minder goed gaat of zo ...
Dat merk je in onze samenleving heel sterk ... [/quote]
yep
wat heb ik daar een bloedhekel aan
en wat vind ik het hypocriet
mensen waarderen het als ze zelf niet hoeven te dealen met de gevoelens van een ander
en als die ander wel zijn gevoelens laat zien
is dat zwak van die ander
en niet van henzelf omdat ze er niet mee om kunnen gaan
[quote="Isis"] Wat het uiten van gevoelens betreft ... heb ik met de paplepel ingekregen dat ik dat niet mocht ! Ik mocht niet huilen ... dan stelde ik me aan ... ik mocht mijn verdriet niet uiten ... dat was zwak ... ik moest maar wat *flinker* zijn ! Ja ... altijd kreeg ik te horen dat het uiten van gevoelens not done was ! En dat verstikte me ... daardoor kroop ik helemaal in mijn schulp ... [/quote]
als kind mocht ik mijn gevoelens niet uiten
mijn psychisch zieke moeder kon daar niet tegen
en mijn vader ook niet
want die had al genoeg aan zijn vrouw
hij zei gewoon
"wie huilt heeft de schuld"
en dan kreeg je er nog straf bovenop
omdat mijn gevoelens er niet mochten zijn
kon ik ze uiteindelijk niet meer voelen
ik voelde nooit op het moment zelf of ik kwaad, verdrietig of wat dan ook was
dat voelde ik pas als ik alleen was
erg ongezond
[quote="Isis"] Mijn ouders (en zovele andere mensen) beschouwen het als een teken van zwakheid ... maar ik vind juist ... dat het soms meer moed vergt om open en eerlijk je gevoel te uiten ... dan wanneer je dat niet doet ! [/quote]
precies!
ik word er niet goed van
al die mensen die zelf niet goed met hun gevoelens om kunnen gaan
en het dus afkeuren als jij wel je gevoelens toont
mijn schoonmama was er trots op
dat ze zo goed kon doen alsof
ze zei een keer kleinerend tegen mij
"Ja, jij kunt niet doen alsof!"
alsof dat een tekortkoming was van mij in plaats van een zwaktebod van haar
ondertussen is ze nu
na een leven lang al haar gevoelens niet uiten
en altijd maar te doen alsof
in een heftige psychische crisis beland
[quote="Isis"] Ik vind het zelf trouwens ook wel prettig om te weten hoe iemand zich oprecht voelt ... wat er achter dat *moedige masker* schuilt .... en wat iemand diep van binnen beleeft ....[/quote]
precies
ik werd er niet goed van
dat mijn schoonmama haar gevoelens niet liet zien
ook niet toonde wat haar wensen waren
en dan achteraf bergen verwijten dat die wensen niet waren ingevuld
onlangs heeft ze een brief geschreven
dat ze zich diep schaamt en haar excuses aanbiedt
ze begrijpt e.e.a. veel beter nu ze zelf zwaar depressief is
enerzijds wel prettig
achteraf erkenning en begrip
tegelijkertijd irritant
omdat het zo slecht met haar gaat
kan ik niet op die brief ingaan
op hoeveel pijn ze heeft veroorzaakt
zoals ik ook nooit met mijn ouders over de toestanden van vroeger heb kunnen praten
ik voel me door die brief bijna gemanipuleerd
kan ik opnieuw mijn eigen gevoelens niet uiten
maar moet opnieuw vol begrip zijn voor de hare
nee
je bent pas sterk
als je je kwetsbaarheid kunt tonen en daarmee om kunt gaan
Dat merk je in onze samenleving heel sterk ... [/quote]
yep
wat heb ik daar een bloedhekel aan
en wat vind ik het hypocriet
mensen waarderen het als ze zelf niet hoeven te dealen met de gevoelens van een ander
en als die ander wel zijn gevoelens laat zien
is dat zwak van die ander
en niet van henzelf omdat ze er niet mee om kunnen gaan
[quote="Isis"] Wat het uiten van gevoelens betreft ... heb ik met de paplepel ingekregen dat ik dat niet mocht ! Ik mocht niet huilen ... dan stelde ik me aan ... ik mocht mijn verdriet niet uiten ... dat was zwak ... ik moest maar wat *flinker* zijn ! Ja ... altijd kreeg ik te horen dat het uiten van gevoelens not done was ! En dat verstikte me ... daardoor kroop ik helemaal in mijn schulp ... [/quote]
als kind mocht ik mijn gevoelens niet uiten
mijn psychisch zieke moeder kon daar niet tegen
en mijn vader ook niet
want die had al genoeg aan zijn vrouw
hij zei gewoon
"wie huilt heeft de schuld"
en dan kreeg je er nog straf bovenop
omdat mijn gevoelens er niet mochten zijn
kon ik ze uiteindelijk niet meer voelen
ik voelde nooit op het moment zelf of ik kwaad, verdrietig of wat dan ook was
dat voelde ik pas als ik alleen was
erg ongezond
[quote="Isis"] Mijn ouders (en zovele andere mensen) beschouwen het als een teken van zwakheid ... maar ik vind juist ... dat het soms meer moed vergt om open en eerlijk je gevoel te uiten ... dan wanneer je dat niet doet ! [/quote]
precies!
ik word er niet goed van
al die mensen die zelf niet goed met hun gevoelens om kunnen gaan
en het dus afkeuren als jij wel je gevoelens toont
mijn schoonmama was er trots op
dat ze zo goed kon doen alsof
ze zei een keer kleinerend tegen mij
"Ja, jij kunt niet doen alsof!"
alsof dat een tekortkoming was van mij in plaats van een zwaktebod van haar
ondertussen is ze nu
na een leven lang al haar gevoelens niet uiten
en altijd maar te doen alsof
in een heftige psychische crisis beland
[quote="Isis"] Ik vind het zelf trouwens ook wel prettig om te weten hoe iemand zich oprecht voelt ... wat er achter dat *moedige masker* schuilt .... en wat iemand diep van binnen beleeft ....[/quote]
precies
ik werd er niet goed van
dat mijn schoonmama haar gevoelens niet liet zien
ook niet toonde wat haar wensen waren
en dan achteraf bergen verwijten dat die wensen niet waren ingevuld
onlangs heeft ze een brief geschreven
dat ze zich diep schaamt en haar excuses aanbiedt
ze begrijpt e.e.a. veel beter nu ze zelf zwaar depressief is
enerzijds wel prettig
achteraf erkenning en begrip
tegelijkertijd irritant
omdat het zo slecht met haar gaat
kan ik niet op die brief ingaan
op hoeveel pijn ze heeft veroorzaakt
zoals ik ook nooit met mijn ouders over de toestanden van vroeger heb kunnen praten
ik voel me door die brief bijna gemanipuleerd
kan ik opnieuw mijn eigen gevoelens niet uiten
maar moet opnieuw vol begrip zijn voor de hare
nee
je bent pas sterk
als je je kwetsbaarheid kunt tonen en daarmee om kunt gaan
het leven heeft de kleur die je het geeft
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="Isis"]En inderdaad ... bij zieke mensen e.d. .... dan hoor je al snel het verplegend personeel zuchten en steunen als iemand niet zo flink of moedig is ... wanneer die zieke bijvoorbeeld zegt dat die veel pijn heeft ... dat die afziet ... Jeetje zeg, dat is een lastige patiënt ! Iemand die flinker is ... iemand die niet *klaagt* ... dat is voor hen zoveel makkelijker .....[/quote]
inderdaad
het is voor hen zoveel makkelijker
maar het is hun beroep om met zieken om te gaan....
het lijkt wel of je in deze wereld óf een aansteller óf een flinkerd bent
inderdaad
het is voor hen zoveel makkelijker
maar het is hun beroep om met zieken om te gaan....
het lijkt wel of je in deze wereld óf een aansteller óf een flinkerd bent
het leven heeft de kleur die je het geeft
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="Setteke"] Stoerheid opsparen werkt alleen maar averechts. Je moet ten aller tijden jezelf kunnen zijn anders kost het inderdaad ook je eigen gezondheid. [/quote]
mijn tante was ook zo'n flinkerd
zat met een blinde darm ontsteking te wachten op een operatie
knalden er op een schaatsbaan allemaal oudjes op elkaar
en werden met botbreuken binnengebracht
of ze even kon wachten
'ja hoor, het gaat wel'
oudjes geholpen
blinde darm van tante in de wachtkamer geknald
ze moet verschrikkelijk pijn hebben gehad toen die vraag werd gesteld
ik vind haar niet flink maar een beetje dom
waarom kunnen mensen niet eerlijk zijn over hun gevoelens
zowel de fysieke als de mentale?
enfin
enorme complicaties
tante heeft het wel overleefd
maar nog steeds veel last van
mijn opa overleed in de wachtkamer van de dokter
ik hoop dat de huidige generatie leert
dat gevoelens belangrijk zijn, er mogen zijn
dat je op je gevoelens moet letten en er goed mee om kunt gaan
mijn tante was ook zo'n flinkerd
zat met een blinde darm ontsteking te wachten op een operatie
knalden er op een schaatsbaan allemaal oudjes op elkaar
en werden met botbreuken binnengebracht
of ze even kon wachten
'ja hoor, het gaat wel'
oudjes geholpen
blinde darm van tante in de wachtkamer geknald
ze moet verschrikkelijk pijn hebben gehad toen die vraag werd gesteld
ik vind haar niet flink maar een beetje dom
waarom kunnen mensen niet eerlijk zijn over hun gevoelens
zowel de fysieke als de mentale?
enfin
enorme complicaties
tante heeft het wel overleefd
maar nog steeds veel last van
mijn opa overleed in de wachtkamer van de dokter
ik hoop dat de huidige generatie leert
dat gevoelens belangrijk zijn, er mogen zijn
dat je op je gevoelens moet letten en er goed mee om kunt gaan
het leven heeft de kleur die je het geeft
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="WhiteWings"][color=orange][i] Klagen is naar mijn mening, in een negatieve gedachte/gevoel blijven hangen en dat steeds maar willen blijven herhalen tov anderen..
Als varkentjes die maar in de modder blijven rollen om vervolgens tegen iedereen te zeuren dat ze vies zijn.. [/i][/color][/quote]
dat is nou precies wat depressieve mensen doen
mijn moeder, nu 81, is manisch depressief
ze lazerde na de kerst weer in een depressie
en is er nog niet uitgekomen
en maar herhalen, haar angsten en negatieve gevoelens
ze zit in een spiraal en komt er niet uit
zo ontzettend zielig
ze klaagt niet
ze is ziek
zou dat gelden voor meer mensen die klagen?
dat het hen niet lukt zich los te maken van negatieve gevoelens?
Als varkentjes die maar in de modder blijven rollen om vervolgens tegen iedereen te zeuren dat ze vies zijn.. [/i][/color][/quote]
dat is nou precies wat depressieve mensen doen
mijn moeder, nu 81, is manisch depressief
ze lazerde na de kerst weer in een depressie
en is er nog niet uitgekomen
en maar herhalen, haar angsten en negatieve gevoelens
ze zit in een spiraal en komt er niet uit
zo ontzettend zielig
ze klaagt niet
ze is ziek
zou dat gelden voor meer mensen die klagen?
dat het hen niet lukt zich los te maken van negatieve gevoelens?
het leven heeft de kleur die je het geeft
-
Rommy
- Berichten: 1412
- Lid geworden op: 10-02-2012 22:23
"onlangs heeft ze een brief geschreven
dat ze zich diep schaamt en haar excuses aanbiedt
ze begrijpt e.e.a. veel beter nu ze zelf zwaar depressief is"
[color=violet]Ik vind het een gemiste kans......niet dat je nu ineens dikke maatjes moet worden maar je kan haar wel zeggen wat dat met jou heeft gedaan.....toch?[/color]
dat ze zich diep schaamt en haar excuses aanbiedt
ze begrijpt e.e.a. veel beter nu ze zelf zwaar depressief is"
[color=violet]Ik vind het een gemiste kans......niet dat je nu ineens dikke maatjes moet worden maar je kan haar wel zeggen wat dat met jou heeft gedaan.....toch?[/color]
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="WhiteWings"][color=orange][i] Ik vind het inmiddels echt achterhaalt dat tranen enz. 'zwak 'zijn..en jezelf dus maar verbijten en vanbinnen opvreten zgnd 'stoerder' is.
Dat stamt volgens mij nog uit vorige generaties.
Groot gelijk dat we behoefte hebben daarmee te kappen..!
Dat jarenlange opgespaarde 'stoerheid' je ook juist je gezondheid kan kosten..is nou ook wel gebleken. [/i][/color][/quote]
precies
(jullie merken wel dat dit onderwerp een snaar raakt!)
Dat stamt volgens mij nog uit vorige generaties.
Groot gelijk dat we behoefte hebben daarmee te kappen..!
Dat jarenlange opgespaarde 'stoerheid' je ook juist je gezondheid kan kosten..is nou ook wel gebleken. [/i][/color][/quote]
precies
(jullie merken wel dat dit onderwerp een snaar raakt!)
het leven heeft de kleur die je het geeft
-
Rommy
- Berichten: 1412
- Lid geworden op: 10-02-2012 22:23
"dat is nou precies wat depressieve mensen doen
mijn moeder, nu 81, is manisch depressief
ze lazerde na de kerst weer in een depressie
en is er nog niet uitgekomen"
[color=violet]Mijn tante was ook manisch depressief, jaren ellende....tot ze opgenomen werd in een verpleeghuis waar ze haar de juiste mediciijnen gaven, ze heeft daar nog een fijne tijd gehad. Is zoiets voor jou moeder ook niet mogelijk? [/color]
mijn moeder, nu 81, is manisch depressief
ze lazerde na de kerst weer in een depressie
en is er nog niet uitgekomen"
[color=violet]Mijn tante was ook manisch depressief, jaren ellende....tot ze opgenomen werd in een verpleeghuis waar ze haar de juiste mediciijnen gaven, ze heeft daar nog een fijne tijd gehad. Is zoiets voor jou moeder ook niet mogelijk? [/color]
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="Rommy"]"onlangs heeft ze een brief geschreven
dat ze zich diep schaamt en haar excuses aanbiedt
ze begrijpt e.e.a. veel beter nu ze zelf zwaar depressief is"
[color=violet]Ik vind het een gemiste kans......niet dat je nu ineens dikke maatjes moet worden maar je kan haar wel zeggen wat dat met jou heeft gedaan.....toch?[/color][/quote]
ja
heb ik na een week ermee rondlopen ook gedaan
"Dank je wel voor je brief. Het is fijn, een blijk van begrip en waardering te ontvangen. Het op mijn beurt terugdenken aan die situaties riep ook wel weer een hoop oud zeer op. Het gevoelde onbegrip, de gevoelde kritiek en verwijten. Dat je je nooit liet kennen en je vervolgens miskend voelde. Maar je kunt alleen kennen wat je herkent, wat je hebt leren kennen."
die brief heeft ze genegeerd
dat ze zich diep schaamt en haar excuses aanbiedt
ze begrijpt e.e.a. veel beter nu ze zelf zwaar depressief is"
[color=violet]Ik vind het een gemiste kans......niet dat je nu ineens dikke maatjes moet worden maar je kan haar wel zeggen wat dat met jou heeft gedaan.....toch?[/color][/quote]
ja
heb ik na een week ermee rondlopen ook gedaan
"Dank je wel voor je brief. Het is fijn, een blijk van begrip en waardering te ontvangen. Het op mijn beurt terugdenken aan die situaties riep ook wel weer een hoop oud zeer op. Het gevoelde onbegrip, de gevoelde kritiek en verwijten. Dat je je nooit liet kennen en je vervolgens miskend voelde. Maar je kunt alleen kennen wat je herkent, wat je hebt leren kennen."
die brief heeft ze genegeerd
het leven heeft de kleur die je het geeft
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="Rommy"]"dat is nou precies wat depressieve mensen doen
mijn moeder, nu 81, is manisch depressief
ze lazerde na de kerst weer in een depressie
en is er nog niet uitgekomen"
[color=violet]Mijn tante was ook manisch depressief, jaren ellende....tot ze opgenomen werd in een verpleeghuis waar ze haar de juiste mediciijnen gaven, ze heeft daar nog een fijne tijd gehad. Is zoiets voor jou moeder ook niet mogelijk? [/color][/quote]
mijn moeder is vanaf mijn geboorte depressief
met veel zelfmoordpogingen en opnamen in inrichtingen enz in mijn jeugd
eind jaren '70 kwamen medicijnen op de markt
maar het duurde nog een tijd voordat ze de juiste cocktail hadden gevonden
vanaf haar 50ste was mijn moeder min of meer stabiel
vanaf haar 65ste niet meer, je stofwisseling verandert als je ouder wordt
ze proberen van alles en nog wat
maar zonder succes
mijn moeder, nu 81, is manisch depressief
ze lazerde na de kerst weer in een depressie
en is er nog niet uitgekomen"
[color=violet]Mijn tante was ook manisch depressief, jaren ellende....tot ze opgenomen werd in een verpleeghuis waar ze haar de juiste mediciijnen gaven, ze heeft daar nog een fijne tijd gehad. Is zoiets voor jou moeder ook niet mogelijk? [/color][/quote]
mijn moeder is vanaf mijn geboorte depressief
met veel zelfmoordpogingen en opnamen in inrichtingen enz in mijn jeugd
eind jaren '70 kwamen medicijnen op de markt
maar het duurde nog een tijd voordat ze de juiste cocktail hadden gevonden
vanaf haar 50ste was mijn moeder min of meer stabiel
vanaf haar 65ste niet meer, je stofwisseling verandert als je ouder wordt
ze proberen van alles en nog wat
maar zonder succes
het leven heeft de kleur die je het geeft