Egocentrisme

[sunflower]

Haha we waren tegelijkertijd aan het schrijven WW

Ik denk dat een paar tips wel handig zijn.

Ik ben/was ook zoiemand die zichzelf vaak weg cijfert voor een ander,of dat nu voor een zieke vriendin is, of voor mijn kinderen/man/familie.
Dan kan/en ging ik flink aan mijzelf voorbij.

Ik leer steeds meer daarin net als jij mijn grenzen aan te geven,zodat er geen roofbouw op mij gepleegd wordt.
Soms is het moeilijk,vooral bij je kinderen om aan te geven dat ook jij tijd en ruimte nodig hebt voor jezelf.
Zeker nu ik wat ouder wordt en ik dat heel erg nodig heb.
Ik heb ook rust en ruimte nodig zoals jij zegt om mijn energie weer op te laden.
Ik vind het soms ook heel vervelend dat ik dat aan moet geven,zo van nu even niet,of zo is het wel weer voldoende.
Maar ik geef dat wel aan,alleen niet altijd op de juiste manier denk ik.

[Gast]

[color=cyan]ik kan alleen voor mezelf spreken.
ik ben altijd opgevoed door vooral mijn moeder dat ik mezelf moest wegcijferen en er zijn voor anderen. Zij is ook weer zo opgevoed door haar moeder....Dat deed zij ook en dat liet ze je ook wel weten...
Naarmate ik volwassen werd merkte ik dat dat deels goed is ook omdat ik dat zelf prettig vind, maar een stuk van mij kwam daarmee in gedrang en naarmate de jaren vorderen ben ik meer mijn eigen plek gaan opeisen, zowel in mijn baan maar ook voor mezelf. Meer mijn eigen mening uitdragen/uitspreken als ik dat echt belangrijk vind.
Ik probeer nog steeds (soms teveel) rekening te houden met anderen maar er zijn ook situaties waarin ik dat niet doe en voor mezelf kies. Probeer niet bewust iemand voor zijn kop te stoten hoor maar soms is het wel nodig.
Ik zit nu in een dagelijkse strijd met mijn puber en die is momenteel heel egocentrisch/egoistisch maar dat schijnt des pubers te zijn...
Aan ene kant ben ik me bewust dat ik het wel goed vind dat hij leert voor zichzelf op te komen en assertief te zijn, want ik liet me ondersneeuwen op die leeftijd, maar andere kant vind ik toch wel prettig als hij leert rekening te houden met mensen. Een gulden middenweg zou leuk zijn en ik denk dat ik pas na de puberteit kan zien/merken wat er is blijven hangen van mijn hopelijk geslaagde poging om hem dat bij te brengen [/color]

[BeeCee]

Ik heb net als Majo een opvoeding gehad dat je jezelf op de laatste plaats moet stellen. Je bent namelijk slecht als je aan je zelf denkt... zo zit dat er in geramd....

Als je daar over nadenkt, Hoe egocentrisch ben je dan als ouder, dat je kind zo opvoedt dat het nooit leert voor zich zelf op te komen....Ik heb zelfs nooit
geleerd om me af te vragen wat ik nou eigenlijk wil. Ik heb geleerd om te leven naar wat anderen van mij willen.
Ik heb nog steeds het gevoel dat mijn plaats in de pikorde lager dan de deurmat is. En heb pas de laatste jaren enigszins geleerd om iets voor mijzelf op te komen.

Ik moet mijzelf nog steeds overwinnen als ik iets vraag dat voor mijzelf is.....

[WhiteWings]

[color=orange][i]

Pff jah erg is dat hè Bee Cee.. zoals ook jij vertelt Majo ..

Wat een worsteling is het om je van dat soort inhameringen te ontrukken..
En wat een lange weg is het dan om voor jezelf op een of andere manier een beetje eigenwaarde bij elkaar te sprokkelen..

Maar girls..beter laat dan nooit..!
Volgens mij zijn wij wel de generatie die er korte metten mee maakt, met dat soort ingepompte waanideeen.

We worstelen..en komen boven..!


[/i][/color]

[sunflower]

Precies,hier nog zon zwart schaap,dat zich niet wilde schikken in de denkbeelden van mijn ouders.
Mijn moeder heeft dat nog hoor,we zitten met veel dingen nooit op een lijn.
Zo vond zij mijn vriendschappen altijd maar onzin,je hebt toch genoeg aan je fam.
Dat ik te open ben tegen mensen,want oww dan roddelen ze maar over je,met alle gevolgen van dien.
Dan zeg ik,Ma dat doen ze toch wel

En het is nooit te laat,om je eigen koers te bepalen.
Zeker nu ik tot de ontdekking kom ,dat niet iedereen mij even leuk of aardig hoeft te vinden.
Als ik maar tevreden ben met mijzelf,en met de mensen die willen zien wie ik ben,en dat waarderen.

@Majo,kinderen staan tegenwoordig toch meer ego in de wereld hoor,dat komt door wat wij ze bijgebracht hebben.
Mijn kinderen,vooral mijn dochter is zeer assertief,en dan nog op de goede manier ook.
Mijn zoon is wat gematigder.
Wat je er in de opvoeding instopt komt echt wel naar boven.
Dus het zal met jouw zoon ook wel goedkomen.

@Beecee,je mag best blij zijn met jezelf.
Trots zijn hoe je je vader verzorgd.
Ieder mens is mooi,van binnen en van buiten.