Geplaatst: 15-04-2012 21:40
Wat een mooi schrijven allemaal,dank jullie wel.(het bleek dus geen Libelle collumvraag )
Het is natuurlijk niet zo,dat ik heel de dag maar met loslaten bezig ben.
Het is de ene keer wat meer op de voorgrond dan de andere keer.
Het gaat soms ook over verschillende dingen,het los laten van een vriendschap,iemand die overlijd,verwachtingen die je hebt wat betreft je kinderen/ouders,vrienden,een intense liefde.
De meeste van deze dingen hebben dan toch wel een bepaalde impact op mijn leven,die ik dan moet zien te verwerken en een plek geven.
Ook van jou Marjo,ik herken in die paar zinnen,het loslaten van een verwachtingspatroon ten opzichte van je ouders.
Ook ik had een moeizame relatie met mij ouders,en ik heb besloten om op een gegeven moment geen contact meer te hebben,omdat het contact tussen ons dusdanig verstoord was.
Inmiddels is dat contact met mn moeder en zussen enigzins hersteld.
We laten elkaar inmiddels in elkaars waardeen we komen niet echt op een lijn wat betreft beleven,en ervaringen delen,en onze waarheden.
De dood van mijn vader heeft daar indirect voor gezorgd dat er weer voorzichtig een brug geslagen is.
Vanavond zag ik het programma De reunie,wat was ik onder de indruk van een man,die bij het A,N.P werkt.
Een heel goede fotograaf.
Hij kreeg anderhalf jaar geleden een helicopterongeluk.
En heeft heel wat moeten los laten,wat betreft zijn leven,zijn werk,en zijn lichaam.
Ook hij maakt een heel proces door,weer zingeven aan zijn leven,dealen met de pijn enz
Zijn oude leven los laten en zijn nieuwe vormgeven,ga er maar aan staan.
Het is natuurlijk niet zo,dat ik heel de dag maar met loslaten bezig ben.
Het is de ene keer wat meer op de voorgrond dan de andere keer.
Het gaat soms ook over verschillende dingen,het los laten van een vriendschap,iemand die overlijd,verwachtingen die je hebt wat betreft je kinderen/ouders,vrienden,een intense liefde.
De meeste van deze dingen hebben dan toch wel een bepaalde impact op mijn leven,die ik dan moet zien te verwerken en een plek geven.
Ook van jou Marjo,ik herken in die paar zinnen,het loslaten van een verwachtingspatroon ten opzichte van je ouders.
Ook ik had een moeizame relatie met mij ouders,en ik heb besloten om op een gegeven moment geen contact meer te hebben,omdat het contact tussen ons dusdanig verstoord was.
Inmiddels is dat contact met mn moeder en zussen enigzins hersteld.
We laten elkaar inmiddels in elkaars waardeen we komen niet echt op een lijn wat betreft beleven,en ervaringen delen,en onze waarheden.
De dood van mijn vader heeft daar indirect voor gezorgd dat er weer voorzichtig een brug geslagen is.
Vanavond zag ik het programma De reunie,wat was ik onder de indruk van een man,die bij het A,N.P werkt.
Een heel goede fotograaf.
Hij kreeg anderhalf jaar geleden een helicopterongeluk.
En heeft heel wat moeten los laten,wat betreft zijn leven,zijn werk,en zijn lichaam.
Ook hij maakt een heel proces door,weer zingeven aan zijn leven,dealen met de pijn enz
Zijn oude leven los laten en zijn nieuwe vormgeven,ga er maar aan staan.