Kijk of je nu wel of niet zegt zo ben ik nu eenmaal, soms gaat het gewoon niet, of het nu vroeg of laat is als je merkt dat een relatie(of vriendschap) niet werkt, houdt het gewoon op. Je kunt wel nog jaren alles gaan zitten analyseren maar wat schiet je er mee op? Denk aan de leuke dingen die je gehad hebt samen en ga verder met je leven.
Als het wel klikt is er meestal wel een middenweg mogelijk tussen jezelf wegcijferen en zo ben ik nu eenmaal........
Zo ben ik nu eenmaal......
-
sunflower
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 12-02-2012 11:42
Nou Roosje,in jouw woorden kan ik me ook vinden.
Als je allebei totale andere normen en waarden hebt.
Geen gesprekken kunt hebben,de een of de ander zich niet wil verplaatsen in,of rekening houden met.
Opmerkingen maakt die kwetsend zijn,of degeen die je zegt lief te hebben door anderen laat kwetsen.
Dan houd het op.
Dan stelt een relatie niets voor,is het ook niet liefdevol.
Ik daarintegen ben wel van het analyseren en overdenken,gewoon omdat ik alles van verschillende kanten wil bekijken,en daaruit iets leren.
Ook over mijn eigen rol in het geheel.
Als die relatie heel vervelend beindigd is,kunnen ook mooie herinneringen een bijsmaak krijgen,dan vraag je je af was het wel echt,en wat was er waar?How deep was your love?
Heeft die relatie wel iets voorgesteld,was het gelijkwaardig.
Heb ik een vals gevoel van veiligheid gehad.
Door jezelf deze vragen te stellen,krijg je inzicht,in jezelf en in de ander.
De een heeft dit wel nodig,de ander niet.
Voor mij maakte het deel uit van mijn verwerkingsproces.
Zodra ik daar mee klaar ben, kan ik verder en dingen achter mij laten.
Een ander schuift het naar achteren en doet er niets mee.
Het is maar hoe je bent
Als je allebei totale andere normen en waarden hebt.
Geen gesprekken kunt hebben,de een of de ander zich niet wil verplaatsen in,of rekening houden met.
Opmerkingen maakt die kwetsend zijn,of degeen die je zegt lief te hebben door anderen laat kwetsen.
Dan houd het op.
Dan stelt een relatie niets voor,is het ook niet liefdevol.
Ik daarintegen ben wel van het analyseren en overdenken,gewoon omdat ik alles van verschillende kanten wil bekijken,en daaruit iets leren.
Ook over mijn eigen rol in het geheel.
Als die relatie heel vervelend beindigd is,kunnen ook mooie herinneringen een bijsmaak krijgen,dan vraag je je af was het wel echt,en wat was er waar?How deep was your love?
Heeft die relatie wel iets voorgesteld,was het gelijkwaardig.
Heb ik een vals gevoel van veiligheid gehad.
Door jezelf deze vragen te stellen,krijg je inzicht,in jezelf en in de ander.
De een heeft dit wel nodig,de ander niet.
Voor mij maakte het deel uit van mijn verwerkingsproces.
Zodra ik daar mee klaar ben, kan ik verder en dingen achter mij laten.
Een ander schuift het naar achteren en doet er niets mee.
Het is maar hoe je bent
Vertrouw jezelf. Je weet veel meer dan je denkt te weten.
Benjamin Spock
Benjamin Spock
-
Gast
-
Bubbels
- Grote Bazin
- Berichten: 2312
- Lid geworden op: 07-02-2012 11:56
Ja, dat vind ik ook het nadeel van dat overdenken enzo. Het kan dan ook gewoon doorslaan en dan zie je door de bomen het bos niet meer. Ik vind ook niet dat elk gevoel geanalyseerd moet worden. Dan duik je van het ene gevoel in het andere en dan ben je de weg ff kwijt want dan haal je van alles er bij die er niet toe doen.
-
Gast
Wat een herkenning als ik dit lees, maar dat ligt de moeilijkheid bij mezelf. Ik zit gewoon gek in elkaar, ik moet soms gewoon rekening houden met mezelf, want dan weet ik gewoon waar ik tegenaan loop. Zo vind ik het heel erg vervelend als mijn ouders steeds zo onverwachts bij mij voor de deur staan. Ik kan dan helemaal van slag raken. Ik heb ze al zo vaak laten weten " goh, had even gebeld, dan weet ik gewoon dat jullie komen, dat vind ik gewoon prettiger" Maar nee, tegen doofmamsoren gezegd, want ze doen het nog steeds.
Ik snap het gewoon niet, het is zo een kleine moeite en het is niet omdat ik ze niet gezellig vind, maar er is gewoon iets met mij, in mij, waarom ik zo ben. Dat als iets anders loopt als is gepland, ik totaal uit mijn doen ben. tja.. zo zit ik gewoon in elkaar en geef het beesie nu maar eens een naam?
Ik snap het gewoon niet, het is zo een kleine moeite en het is niet omdat ik ze niet gezellig vind, maar er is gewoon iets met mij, in mij, waarom ik zo ben. Dat als iets anders loopt als is gepland, ik totaal uit mijn doen ben. tja.. zo zit ik gewoon in elkaar en geef het beesie nu maar eens een naam?
-
Bubbels
- Grote Bazin
- Berichten: 2312
- Lid geworden op: 07-02-2012 11:56
Jij hebt visite-autisme....... Je hebt dan al een soort planning/verwachting hoe je dag zal verlopen en dat wordt ineens omgegooid door een visite. Niet dat je die visite niet wilt zien.......maar je dag wordt ineens anders,je verwachting.......en die switch kan jij dan niet goed ordenen in je hoofdje, daar heb jij je tijd dan voor nodig.
Is ook niet zo gek hoor, hebben veel meer mensen last van. De 1 is gek op de zoete inval en de ander heeft dat liever gewoon niet en wilt eerst geïnformeerd worden voordat er iemand komt. Zodat die zijn hersentjes daar rustig aan kan laten wennen, dat er iemand straks langs komt en zich daarvoor kan klaarmaken.
Maar ik zou het toch wel blijven melden hoor, claartje. Het zijn dan wel je pa en ma, maar ook zij hebben zich te voegen naar jou wensen. Misschien zijn ze wat bezorgt over je en dat ze het daarom doen......
Is ook niet zo gek hoor, hebben veel meer mensen last van. De 1 is gek op de zoete inval en de ander heeft dat liever gewoon niet en wilt eerst geïnformeerd worden voordat er iemand komt. Zodat die zijn hersentjes daar rustig aan kan laten wennen, dat er iemand straks langs komt en zich daarvoor kan klaarmaken.
Maar ik zou het toch wel blijven melden hoor, claartje. Het zijn dan wel je pa en ma, maar ook zij hebben zich te voegen naar jou wensen. Misschien zijn ze wat bezorgt over je en dat ze het daarom doen......
-
Rommy
- Berichten: 1412
- Lid geworden op: 10-02-2012 22:23
[color=violet]Waarschijnlijk vinden jou ouders het geen probleem als er onverwacht mensen aan de deur staan......dan sta je er ook niet bij stil als je zelf zomaar ergens aanklopt!
Bij mij mag iedereen altijd langskomen, moeten ze niet verwachten dat ik opgeprikt klaar zit en als ik weg moet hebben ze ook pech.........is dat niet aan de orde dan zet ik een bakkie!!
[/color]
Bij mij mag iedereen altijd langskomen, moeten ze niet verwachten dat ik opgeprikt klaar zit en als ik weg moet hebben ze ook pech.........is dat niet aan de orde dan zet ik een bakkie!!
[/color]Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
-
WhiteWings
- Berichten: 759
- Lid geworden op: 13-02-2012 12:14
[color=orange][i]
Hihih visite autisme..
ACh lieve Claartje..moet er een naam voor zijn..?
Feit is: je hebt het.
En jah het is maar net wie je tegenover je hebt of iets doorkomt of niet.
Heb je hen wel eens uitgelegd wat er gebeurt bij jou vanbinnen ..als iemand onverwachts langs komt..?
Want mensen die dat zelf niet kennen hebben waarschijnlijk totaal geen idee..
Ikzelf heb er geen last van..ze mogen best onverwachts aanwaaien..maar iedereen weet ook dat ze me halverwege de dag nog (of weer) in pyjama kunnen aantreffen.. dus dat het is op eigen risico..hihi
Alleen als ik erg beroerd in mijn vel zit wil ik soms effe helemaal niemand horen of zien..dan neem ik geen foon op en laat ik de deurbel gaan.. wie er ook aan de deur staat..
Het laatst ook een keer bij mijn ouders voorgekomen
ik kon het niet opbrengen om open te doen.. Voelde me zo beroerd. Heb het er later maar op gehouden dat ik niet thuis was..pff.
Dus zo hebben we allemaal onze gebruiksaanwijzing..en die kan soms nog weer de ene keer zus en de andere keer zo zijn..
En het is vaak al moeilijk genoeg om er zelf mee om te gaan..maar toch maar niet opgeven om ook je omgeving duidelijk te maken, waar jij echt behoefte aan hebt..
[/i][/color]
Hihih visite autisme..
ACh lieve Claartje..moet er een naam voor zijn..?
Feit is: je hebt het.
En jah het is maar net wie je tegenover je hebt of iets doorkomt of niet.
Heb je hen wel eens uitgelegd wat er gebeurt bij jou vanbinnen ..als iemand onverwachts langs komt..?
Want mensen die dat zelf niet kennen hebben waarschijnlijk totaal geen idee..
Ikzelf heb er geen last van..ze mogen best onverwachts aanwaaien..maar iedereen weet ook dat ze me halverwege de dag nog (of weer) in pyjama kunnen aantreffen.. dus dat het is op eigen risico..hihi
Alleen als ik erg beroerd in mijn vel zit wil ik soms effe helemaal niemand horen of zien..dan neem ik geen foon op en laat ik de deurbel gaan.. wie er ook aan de deur staat..
Het laatst ook een keer bij mijn ouders voorgekomen
ik kon het niet opbrengen om open te doen.. Voelde me zo beroerd. Heb het er later maar op gehouden dat ik niet thuis was..pff.Dus zo hebben we allemaal onze gebruiksaanwijzing..en die kan soms nog weer de ene keer zus en de andere keer zo zijn..
En het is vaak al moeilijk genoeg om er zelf mee om te gaan..maar toch maar niet opgeven om ook je omgeving duidelijk te maken, waar jij echt behoefte aan hebt..
[/i][/color]
-
Gast
ik heb er in principe een hekel aan als mensen zomaar aanwaaien, want heel vaak heb ik dan gewoon geen zin in visite of om te praten of weet ik wat....tuurlijk zet ik me er dan over heen maar echt fijn vind ik het niet. En ik zal zelf ook niet zomaar aanwaaien, meestal laat ik het wel even weten, smsje of zo....weet niet precies waar dat nou in zit bij mezelf, voelt als 'gestoord worden' of zo....ik weet nog dat ik vroeger wel eens wegdook achter mijn bank als mijn vader tijdens zijn rondje voor mijn raam stond te gluren, de man kwam niet eens binnen maar dan had ik er gewoon geen zin in...erg hoor...en nu zou ik hem wel willen zien na 10 jaar dood...ach tsja...