[quote="Bubbels"]Soms ziet je verstand wat er gebeurt, maar reageert je karakter op een heel andere manier......op zijn eigen manier, de veilige manier.[/quote]
Bubbels .... karakter is niet hetzelfde als gevoel hé ! Ik denk dat je dat een beetje door elkaar haalt .....
Ben het ook niet zo met je woorden eens dat je actie moet ondernemen ipv te luisteren naar je karakter dat zegt dat je moet afwachten .... Dan heb je het volgens mij weer over gevoel ... maar gevoel is dus verschillend van karakter !
Het karakter zit bij een mens ingebakken ... door factoren die ik hier in een eerder epistel al beschreef ... en dat verandert niet zomaar !
Wat wel kan veranderen .... is de manier waarop je met dingen die op je levenspad komen om gaat ... daar ben ik het wel mee eens .... maar dat komt volgens mij niet door een verandering van karakter .... wel door de ervaringen die je eerder hebt opgedaan ... in samenspel met de mens die je van nature uit bent !
Karakter versus levenservaring
-
Bubbels
- Grote Bazin
- Berichten: 2312
- Lid geworden op: 07-02-2012 11:56
Haha ja, dat weet ik wel, isis, dat jij dat zo beleeft. En voor ons beiden is het soms moeilijk om zich daar bij in te leven. Ik vind dat jij/jullie dan te lang blijven hangen in een gevoel, dat er niet meer toe doet, dat achter jullie ligt en dat vind ik dan zonde van de energie. Het verleden doet er niet meer toe......je leeft in de toekomst. Je kan er natuurlijk wel aan denken, maar het moet je niet meer beheersen.
Maar goed......dat is het grote verschil tussen de nuchtere en de gevoelige mensen.........en dan kan ik jullie niet wijsmaken en jullie mij niet.
Karakter heb je en daar leer je mee leven en daarbij probeer je te leren van andermans beleving.
Maar goed......dat is het grote verschil tussen de nuchtere en de gevoelige mensen.........en dan kan ik jullie niet wijsmaken en jullie mij niet.
Karakter heb je en daar leer je mee leven en daarbij probeer je te leren van andermans beleving.
-
sunflower
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 12-02-2012 11:42
Goed Bub,in ieder geval sta jij open voor andermans beleven,ook al kun je dat met jouw nuchtere verstand 
niet begrijpen.
Gevoel heb je in gradaties,maar nuchterheid ook.
In geen van beiden moet jejezelf verliezen.
Zolang je er maar over kunt praten,en vooral luisteren,je willen verdiepen in die ander,en naar jezelf willen kijken.
Ont ken je wat essentieel is voor die ander,dan ontken je een deel van iemands persoonlijkheid.
Jij en anderen vinden dat je te lang kunt blijven hangen in gevoel,terwijl wij juist denken,dat er een gebrek of een bepaald onvermogen is qua gevoel.
Van het verleden,zelfs van gevoelens uit het verleden kun je leren,,hoe raar dat ook klinkt.
Gevoel laat zich vaak niet wegberedereren,wel eens wegduwen voor een periode.
Ik denk ook dat de hoeveelheid gevoel samen gaat met je persoonlijkheid,en het een soort aangeboren iets is.
Ik zie het als een soort extraatje.
Je hebt dus gevoelsmensen,en mensen met een nuchtere kijk.
Als beiden elkaar kunnen respecteren daarin,kom je tot elkaar.
P.S Isis,doordat het topic nu een wat andere richting op gaat,nl gevoel,begrijp ik ineens het aantwoord op mijn "verandering"
Er is iets verschoven in mijn gevoelsbeleving tov mensen,en daarmee ook de verbinding met mijn innerlijk ik.
Zo zie je maar Bub,dat ik ook leer van andermans beleving
niet begrijpen.Gevoel heb je in gradaties,maar nuchterheid ook.
In geen van beiden moet jejezelf verliezen.
Zolang je er maar over kunt praten,en vooral luisteren,je willen verdiepen in die ander,en naar jezelf willen kijken.
Ont ken je wat essentieel is voor die ander,dan ontken je een deel van iemands persoonlijkheid.
Jij en anderen vinden dat je te lang kunt blijven hangen in gevoel,terwijl wij juist denken,dat er een gebrek of een bepaald onvermogen is qua gevoel.
Van het verleden,zelfs van gevoelens uit het verleden kun je leren,,hoe raar dat ook klinkt.
Gevoel laat zich vaak niet wegberedereren,wel eens wegduwen voor een periode.
Ik denk ook dat de hoeveelheid gevoel samen gaat met je persoonlijkheid,en het een soort aangeboren iets is.
Ik zie het als een soort extraatje.
Je hebt dus gevoelsmensen,en mensen met een nuchtere kijk.
Als beiden elkaar kunnen respecteren daarin,kom je tot elkaar.
P.S Isis,doordat het topic nu een wat andere richting op gaat,nl gevoel,begrijp ik ineens het aantwoord op mijn "verandering"
Er is iets verschoven in mijn gevoelsbeleving tov mensen,en daarmee ook de verbinding met mijn innerlijk ik.
Zo zie je maar Bub,dat ik ook leer van andermans beleving
Vertrouw jezelf. Je weet veel meer dan je denkt te weten.
Benjamin Spock
Benjamin Spock
-
Bubbels
- Grote Bazin
- Berichten: 2312
- Lid geworden op: 07-02-2012 11:56
maar sun, dat is wel een moeilijk gegeven he...... Ik bedoel, mijn karakter is dus zo.........en het jouwe is anders...... Voor jou is het net zo moeilijk in mijn beleving te komen als ik in het jouwe.
Ik moet mijn "waarheid" dus wat aan de kant zetten, maar verwacht dat de ander dan ook haar "waarheid" aan de kant zet. Die tussenweg is soms moeilijk te maken. EN dan heb ik het hier nu niet specifiek over Isis en mij he. Dit is iets wat in elke relatie voor komt, juist omdat we iemand "kiezen" die wat anders is, omdat we toch schijnbaar, dat "andere" ook nodig hebben.
In alle rust is er overal over te praten........maar schiet er een kink in de kabel, dan blijft een ieder eerst terugvallen op zijn eigen "waarheid". Niemand geeft iets graag toe, fouten worden niet graag bij ons eigen gezocht en dan wordt er dus teruggevallen op onze eigen "waarheid".
"Zo zie ik het!" "Jij ziet het fout!"
Met waarheid bedoel ik dus ons eigen karakter, onze eigen gedachtegang, onze eigen waarheid.
Pas als de rust weer wat terug komt, kan je het gaan beredeneren wat er nu eigenlijk gebeurt is en dan is het de tijd om de balans op te maken. Dan kan je zeggen........joh, daar heb je gelijk in, zo heb ik het nog niet bekeken........
Van beiden kanten natuurlijk. Tis belangrijk voor een relatie om je fouten toe te durven te geven. Het is ook niet zozeer een fout alswel een heel andere denkwijze, een ander karakter, een ander gevoel, een andere waarheid........
Ik moet mijn "waarheid" dus wat aan de kant zetten, maar verwacht dat de ander dan ook haar "waarheid" aan de kant zet. Die tussenweg is soms moeilijk te maken. EN dan heb ik het hier nu niet specifiek over Isis en mij he. Dit is iets wat in elke relatie voor komt, juist omdat we iemand "kiezen" die wat anders is, omdat we toch schijnbaar, dat "andere" ook nodig hebben.
In alle rust is er overal over te praten........maar schiet er een kink in de kabel, dan blijft een ieder eerst terugvallen op zijn eigen "waarheid". Niemand geeft iets graag toe, fouten worden niet graag bij ons eigen gezocht en dan wordt er dus teruggevallen op onze eigen "waarheid".
"Zo zie ik het!" "Jij ziet het fout!"
Met waarheid bedoel ik dus ons eigen karakter, onze eigen gedachtegang, onze eigen waarheid.
Pas als de rust weer wat terug komt, kan je het gaan beredeneren wat er nu eigenlijk gebeurt is en dan is het de tijd om de balans op te maken. Dan kan je zeggen........joh, daar heb je gelijk in, zo heb ik het nog niet bekeken........
Van beiden kanten natuurlijk. Tis belangrijk voor een relatie om je fouten toe te durven te geven. Het is ook niet zozeer een fout alswel een heel andere denkwijze, een ander karakter, een ander gevoel, een andere waarheid........
-
sunflower
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 12-02-2012 11:42
Hier heb ik geen commentaar op want daar ben ik het helemaal mee eens.
Kunnen toegeven,beiden een stap kunnen/durven zetten.
Als er maar een,weigert of het onvermogen heeft om dat te kunnen doen,vind dat zijn/haar waarheid de enige juiste is.
Fout is om daarin te volharden.
Dan kan een relatie onder zware druk komen te staan.
En groei je gevoelsmatig uit elkaar.
Liefde is dan niet genoeg om te binden.
Het is ind een moeilijk gegeven,soms is dat hier thuis ook.
Als ik het gevoel heb dat mijn"waarheid'' niet gehoord of erkend wordt,ga ik daarover praten.
Probeer ik in ieder geval mijn kant uit te leggen,en te begrijpen wat die ander haar/zijn waarheid is.
Accepteren,respecteren dat iedereen anders is,maar dat het met wat goede spelregels naast elkaar kan en mag staan.
Kunnen toegeven,beiden een stap kunnen/durven zetten.
Als er maar een,weigert of het onvermogen heeft om dat te kunnen doen,vind dat zijn/haar waarheid de enige juiste is.
Fout is om daarin te volharden.
Dan kan een relatie onder zware druk komen te staan.
En groei je gevoelsmatig uit elkaar.
Liefde is dan niet genoeg om te binden.
Het is ind een moeilijk gegeven,soms is dat hier thuis ook.
Als ik het gevoel heb dat mijn"waarheid'' niet gehoord of erkend wordt,ga ik daarover praten.
Probeer ik in ieder geval mijn kant uit te leggen,en te begrijpen wat die ander haar/zijn waarheid is.
Accepteren,respecteren dat iedereen anders is,maar dat het met wat goede spelregels naast elkaar kan en mag staan.
Vertrouw jezelf. Je weet veel meer dan je denkt te weten.
Benjamin Spock
Benjamin Spock
-
Rommy
- Berichten: 1412
- Lid geworden op: 10-02-2012 22:23
[color=violet]Mooi verwoord dames
Als je in een emotie zit reageer je vanuit jezelf.....en dan is er geen begrip voor elkaar omdat je het allebei op een voor jou bekende manier doet "de één zit meteen in het nuchtere verstand en wil spijkers met koppen slaan en de ander voelt verdriet, angst en zegt van daaruit dingen die je beter niet op dat moment had kunnen zeggen!
Bij de laatste categorie hoor ik ook; om mezelf te beschermen begin ik iemand uit de weg te maaien met woorden "het hoeft voor mij niet meer, ga maar weg, ik kap ermee etc" Ik weet van mezelf dat eenmaal terug op aarde ik niets meen van die woorden maar ze zijn wel gezegd....dom dom dom en voor de ander met zijn nuchtere kijk erg moeilijk te begrijpen!
Daarna samen praten en vooral naar jezelf kijken en verwoorden wat je voelde werkt voor mij/ons goed.......[/color]
Als je in een emotie zit reageer je vanuit jezelf.....en dan is er geen begrip voor elkaar omdat je het allebei op een voor jou bekende manier doet "de één zit meteen in het nuchtere verstand en wil spijkers met koppen slaan en de ander voelt verdriet, angst en zegt van daaruit dingen die je beter niet op dat moment had kunnen zeggen!
Bij de laatste categorie hoor ik ook; om mezelf te beschermen begin ik iemand uit de weg te maaien met woorden "het hoeft voor mij niet meer, ga maar weg, ik kap ermee etc" Ik weet van mezelf dat eenmaal terug op aarde
ik niets meen van die woorden maar ze zijn wel gezegd....dom dom dom en voor de ander met zijn nuchtere kijk erg moeilijk te begrijpen!Daarna samen praten en vooral naar jezelf kijken en verwoorden wat je voelde werkt voor mij/ons goed.......[/color]
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
-
Gast
Tuurlijk mensen laten je ook "veranderen", maar je karakter blijft, je wordt als je veelal kwetst of teleurgesteld bent, geslotener of terughoudener.
Maar......Als je wilt, kan je wel karaktertrekken van jezelf veranderen. Mist je zelf ook goed naar jezelf wilt kijken en er ook wat aan wil gaan doen.
Alles is mogelijk!
Heb het zelf het nodig mee gemaakt met mensen. Maar gelukkig ben ik héél positief en vrolijk. Ik zeg altijd wat iemand mij heeft
aangedaan, hoeft een ander niet te doen. Probeer altijd open te staan voor alles en iedereen, al heb je wel je reserves.
Ik verwacht niks van iemand en heb ook geen verwachtingen, het loopt zoals het loopt.
En niet onbelangrijk, verplaats je in andere mensen, hoe kijken hun tegen dingen aan, oordeel niet, veroordeel niet,
maar neem de mens zoals ze zijn.
Maar......Als je wilt, kan je wel karaktertrekken van jezelf veranderen. Mist je zelf ook goed naar jezelf wilt kijken en er ook wat aan wil gaan doen.
Alles is mogelijk!
Heb het zelf het nodig mee gemaakt met mensen. Maar gelukkig ben ik héél positief en vrolijk. Ik zeg altijd wat iemand mij heeft
aangedaan, hoeft een ander niet te doen. Probeer altijd open te staan voor alles en iedereen, al heb je wel je reserves.
Ik verwacht niks van iemand en heb ook geen verwachtingen, het loopt zoals het loopt.
En niet onbelangrijk, verplaats je in andere mensen, hoe kijken hun tegen dingen aan, oordeel niet, veroordeel niet,
maar neem de mens zoals ze zijn.
-
Bubbels
- Grote Bazin
- Berichten: 2312
- Lid geworden op: 07-02-2012 11:56
Het gekke is, nessi......Ik geloof dat iedereen wel zo denkt maar TOCH lukt het schijnbaar niet zoveel mensen om naar die maatstaven te leven.
Ik vind trouwens dat je wel dingen mag verwachten van mensen. Als ik jou dan zo lees, dan denk ik dat jij flink teleurgesteld bent in ze en dat je daarom niks meer verwacht van ze......
Ik ben aardig relaxed maar ik verwacht echt wel dingen van mensen hoor. Maar iedereen is daar ook weer anders in. De 1 verwacht gewoon een kaartje met de feestdagen.......de ander verwacht een telefoontje bij een verjaardag.......nog een ander verwacht dat mensen langs komen......en ga zo maar door. Dat soort dingen verwacht ik dus niet........MAAR...als er afspraken zijn gemaakt, verwacht ik wel dat ze ook gebeuren! Als iemand zegt........Ik bel je vanavond.........dan zie ik dat ook graag gebeuren.
Ik vind het altijd wel leuk, om bij het schoolplein te staan en daar de dames horen kwekken dat iedereen altijd zo hard rijdt bij de school....... Toen kwam er eens een controle en wat bleek.......JUIST, die kwekkende dames reden te hard!
En zo is het gewoon vaak.
Mensen kijken en letten op andere mensen, maar vergeten naar zich zelf te kijken......
Ik vind trouwens dat je wel dingen mag verwachten van mensen. Als ik jou dan zo lees, dan denk ik dat jij flink teleurgesteld bent in ze en dat je daarom niks meer verwacht van ze......
Ik ben aardig relaxed maar ik verwacht echt wel dingen van mensen hoor. Maar iedereen is daar ook weer anders in. De 1 verwacht gewoon een kaartje met de feestdagen.......de ander verwacht een telefoontje bij een verjaardag.......nog een ander verwacht dat mensen langs komen......en ga zo maar door. Dat soort dingen verwacht ik dus niet........MAAR...als er afspraken zijn gemaakt, verwacht ik wel dat ze ook gebeuren! Als iemand zegt........Ik bel je vanavond.........dan zie ik dat ook graag gebeuren.
Ik vind het altijd wel leuk, om bij het schoolplein te staan en daar de dames horen kwekken dat iedereen altijd zo hard rijdt bij de school....... Toen kwam er eens een controle en wat bleek.......JUIST, die kwekkende dames reden te hard!
En zo is het gewoon vaak.
Mensen kijken en letten op andere mensen, maar vergeten naar zich zelf te kijken......
-
WhiteWings
- Berichten: 759
- Lid geworden op: 13-02-2012 12:14
