Vriendschap moet.

[sunflower]

[color=red]Moeten[/color] jouw vrienden/vriendinnen,ook de vrienden of vriendinnen van je partner zijn?

Mijn man en ik hebben gezamelijke vrienden,maar ik heb ook mijn eigen vriendinnen en hij zijn vrienden collega s.(hij heeft veel minder behoefte aan vriendschappen dan ik,hij vind zijn familie/gezin voldoende.)
Ik daarin tegen heb altijd vriendinnen (nodig) gehad.
Gezamelijke vriendschappen hebben we ook,en die bestaan al zon 30 jaar.

Wij hebben allebei onze eigen persoonlijkheid,,dus ook vaak een andere keuze in vriendschappen.
Zijn vrienden hoeven dus niet de mijne te zijn,en de mijne niet de zijne.
Vriendinnen van mijn vriendinnen,hoeven dus ook niet de mijne te zijn,of ik die van hun.
Alleen maar omdat ze deel uit maken van zijn/hun of mijn leven.
Ook al mag mijn man,of ik een vriend/vriendin niet,dan zal hij/ik zich toch altijd respectvol naar die persoon gedragen.

[WhiteWings]

[color=orange][i]
Ik zie dat ook los van elkaar.. Ik ben ervan overtuigd dat ieder zijn eigen mensen nodig heeft in het leven, want ieder is inderdaad weer een andere persoonlijkheid.
Dan heb ik het over close vriendschappen.
Leuk als iedereen goed met elkaar overweg kan..maar zo niet..ook helemaal prima..!

Is misschien wat makkelijker als zijn vrienden mannen zijn..en de jouwe vrouwen..
Maarr nou deze vraag: ..zou jouw man ook een gewone vriendin mogen hebben waar hij wel eens wat gezelligs mee doet..of jij een man als maatje..?

Kunnen lesbo's het verdragen als de partner, naast de relatie, een beste vriendin heeft..ook als deze lesbisch zou zijn..? Of is dat dan alleen geoorloofd als deze hetro is..?

[/i][/color]

[Gast]

Nee, dat hoeft niet. Ik vind het wel leuk als het klikt maar het is geen noodzaak. Ik vind ook niet al zijn vrienden leuk maar als hij er blij van wordt is het mij goed.
En hij heeft ook wel eens vraagtekens bij mijn vriendinnen gehad, nou ja ik zelf ook wel eens, haha )

Ieder zelf nog een leven hebben, hoort er ook bij. Je hoeft toch niet alles als een stel te doen. Dat doen we over 40 jaar wel, samen achter de geraniums ))

[Bubbels]

Ik heb hele andere dan isis, omdat zij idd heel anders is dan ik. Tuurlijk zou het fijn wezen als iedereen met elkaar overweg zou kunnen, maar soms gaat dat misschien niet en dan lijkt me dat wel weer erg lastig.

Zo zeg ik ook altijd, dat ik mijn eigen mening over iemand wil vormen, ipv dat ik het maar aanneem van iemand anders.

En ik vind ook dat je gewoon goede vriendinnen kan wezen met een andere lesbo. Waarom zou dat nou weer verschil moeten maken?

En neem nu eens het gegeven, dat jij vriendin bent met iemand, die jouw vrouwtje/man eens niet goed bejegent heeft...... Hoe ga je daar dan mee om? Dan zit je in feite tussen 2 vuurtjes in, denk ik zo......Moet je dan partij gaan trekken?

Mmmm, zo zijn er best veel haken en ogen nog te verzinnen, waar je eigenlijk niet eens zo over na denkt.

[Gast]

Dat vind ik wel een heel ander onderwerp eigenlijk, kijk vrienden verschillend hebben maar als iemand mijn partner echt pijn heeft gedaan, weet ik niet of ik daar zo vrolijk van zou worden, alleen het feit al dat iemand zoiets doet, zou voor mij al wel voldoende zijn om eens vraagtekens te stellen bij degene die zoiets doet. Als je partner er verdriet of pijn van heeft, wordt je daar toch niet vrolijk van? Nou en als ik niet vrolijk van mensen wordt, ja wat is er dan nog over van een vriendschap?

[WhiteWings]

[color=orange][i]
Toch ontkom je er in de beste vriendschappen en relaties niet aan dat je mekaar wel eens kwetst.. Behalve als het structureel is en er weinig positiefs tegenover staat, zijn het in mijn ogen niet meer dan gewoon situaties van het leven, waardoor we leren met elkaar omgaan.

Erover praten is altijd goed..maar je kan je verder niet bemoeien, vind ik, met de vriendenkeuze van je partner. De één heeft nou eenmaal een grotere vergevensgezindheid / tolerantie dan de ander..enz.
Iemand kan zich wel zelf terugtrekken natuurlijk als 'ie merkt dat zijn eigen grens of vermogen bereikt is.


[/i][/color]

[sunflower]

Ik kan er niet over oordelen,of ik het prettig zou vinden als mijn man een vrouw als vriendin zou hebben of ik een man als maatje.Volgens mij zou ik dat niet zo prettig vinden,maar ik vind wel dat het zou moeten kunnen.
Hetzelfde bij een lesbische vriendin,die een bi of les vriendin zou hebben.
Het is een kwestie van vertrouwen.
Het zou voor mij een gevoelsmatige kwestie zijn,of ik me er prettig bij zou voelen of niet,en of mijn partner er zich prettig bij zou voelen.
Darover zou ik wel praten.
Als je van elkaar houdt,houd je rekening met elkaars gevoel en beleven.

Ik ben het er mee eens dat als je partner gekwetst/beledigd wordt,ik de beledigende persoon op zijn/haar gedrag zou aanspreken en het niet zou negeren of goedpraten.
Leren omgaan met elkaar,betekend ook respect hebben.
Wanneer het ind structureel gebeurt,dat mijn partner mijn vriendin zou beledigen,of andersom,op wat voor manier dan ook,dan kan ik me voorstellen,dat vriendin/partner zich, zoals jij zo mooi zegt WW,zich terug trekt, omdat de grens van het toelaatbare telkens overschreden wordt.

[Rommy]

[color=violet]Ik heb die keus kort geleden nog gemaakt, voelde me zo gekwetst door een vriendin van mijn vriendin dat ik het vertrouwen in haar kwijt ben! Heb haar gezegd dat ik het natuurlijk prima vind dat zij bevriend blijft met haar maar dat ze niet moet verwachten dat we iets met ons drieen gaan doen, of dat ik haar thuis op kom zoeken! Liever word ik helemaal niet met haar geconfronteerd, komt zij onverwacht toch langs dan ga ik iets anders doen.......no problem!![/color]

[Bubbels]

Waarom is het dus apart dat je man een goede vriendin zou hebben, vraag ik me af..... Wat is het verschil tussen een man of een vrouw? Is het dan toch een soort van jaloezie of bang dat er wat meer groeit? Het niet leuk vinden dat je man zijn ei bij een andere vrouw kwijt kan?

Ik denk dat dat vaak toch wel het euvel is. Net als de lesbische vriendin bij een lesbische relatie. Bang zijn dat er miss wat meer kan groeien.......vooral als er ruzie is ofzo en zij gaat bij haar der beklag doen........

En het geval wat rommy beschrijft.......tja......dat is natuurlijk wel een vraagstuk he........ Ik zou mijn vriendin er gelijk op aan spreken, want wat voor vriendin ze ook is, mijn vrouwtje is wel MIJN vrouwtje en haar belang gaat me dan voor.

Maar aan de andere kant is er die goede vriendschap, die heel fijn is als jullie bij elkaar zijn, waar je op elkaar kan bouwen en dan is het heel erg vervelend als er dus een klink is tussen partner en die vriendin.....

Als jullie het idd zo kunnen oplossen.......prima toch? Jullie latten ook, dus WW heeft ook gewoon tijd over om met die vriendin af te spreken. Dan maar zo. Vindt het een goede oplossing hoor. Zo probeer je toch met zijn 2en een gulden middenweg te vinden.

[Isis]

Ik vind niet dat alle vriendschappen gemeenschappelijk *moeten* zijn ....
Het is fijn als je gemeenschappelijke vriendschappen hebt ... maar het mag geen must zijn .... en soms kan je met je partner niet alles delen omdat je op bepaalde punten heel verschillend bent ... dan is het wel fijn als je daarnaast aparte contacten of vriendschappen hebt ....

Ik weet niet hoe ik me zou voelen mocht mijn man een vriendschap met een vrouw hebben ... dat heb ik nooit meegemaakt dus daar kan ik moeilijk een uitspraak over doen ...

Waar ik wel heel duidelijk een uitspraak over kan doen ... is als ik zou weten dat iemand mijn lief gekwetst zou hebben ...
Als ik dus zou weten dat mijn lief zich niet lekker voelt tegenover iemand ... dat zij verdriet voelt tegenover een persoon ... dan ga ik echt geen vriendschap aanknopen met die persoon ... en mocht ik toch contact met die persoon hebben ... dan zou ik dat gaan beperken en op een heel laag pitje zetten ... Voor mij zou het namelijk echt niet goed voelen om gezellig een vriendschap met iemand te hebben als ik weet dat mijn lief pijn voelt om iets wat die persoon gedaan heeft of zo ... Ik kan dat moeilijk in het kort onder woorden brengen ... maar ik denk dan meer aan mijn lief ... die gaat me gewoon voor op zoiets ... daar houd ik dan simpelweg rekening mee .... (voor alle duidelijkheid: ik heb het hier over beginnende vriendschappen, niet over vriendschappen die al bestonden voordat er een relatie was)
En wat ik al helemaal nooit zou doen ... dat is persoonlijke dingen die soms wel eens zouden kunnen spelen tussen mijn lief en mij ... gaan delen of bespreken met die persoon die mijn lief verdriet doet ... ik bedoel daarmee vooral dat ik dus zeker nooit probleempjes die er in een relatie wel eens kunnen opduiken met zo iemand zal gaan bespreken .... Dat is voor mij echt not done ! Respect tegenover mijn eigen lief komt dan toch absoluut wel op de eerste plaats ! Iemand die mijn lief pijn zou doen ... hoeft dan trouwens ook niet via mij nog op de hoogte gehouden te worden van hoe het tussen mij en mijn lief gaat vind ik .... allez, als er eens een haartje in de boter zit of zo ... maar goed ... dat is allemaal mijn persoonlijke mening ....

Vriendschappen tussen vrouwen onderling moeten kunnen .... ook al gaat het om lesbische vrouwen onderling ... hoewel je daar uiteraard ook wel gradaties in kan hebben ... de ene situatie is de andere niet ...