ach meid, wat maak jij je zelf het toch moeilijk. Je bent nu 51 jaar......vind je nu zelf niet dat het eens JOU tijd is??? Jij hebt je altijd voor je gezin in gezet.......gedaan wat je familie graag wilde zien.... Nu zit jij met deze gevoelens, die er gewoon echt zijn en die wil je nu weer helemaal weg stoppen omdat je bang bent wat je familie er van zou zeggen.......
Je hoeft toch ook niet gelijk de hele familie in te lichten over het hoe en wat? Jij bent gewoon heel erg aan het doemdenken.....alleen maar negatieve gedachtes heb je......
Nou ja, ik praat nu ff voor me eigen, maar ik zou voor me zelf kiezen. Ik heb dat ook gedaan. Ben na 23 jaar gescheiden van mijn man omdat ik dit gevoel gewoon niet meer kon negeren. En weet je hoe ik me voelde?? Fantastisch!
Tuurlijk deed het me pijn om hem verdriet te doen maar jeetje.......ik was 45 jaar........het was gewoon MIJN tijd!
Snap dat het bij iedereen anders is en jij hebt je geloofissue ook nog, maar ik denk echt dat jij eens moet gaan leven zoals jij eigenlijk wilt.
Je bent een volwassen vrouw......je hebt ze ook aardig op een rijtje......denk er gewoon goed over na voordat jij die gevoelens weg wilt stoppen. Trouwens.........ook niet echt eerlijk voor je aanstaande vriend, dat je hem alleen maar neemt omdat je je familie te vriend wilt houden en onderwijl zit te denken aan een vrouwenlichaam......
Je bent geen klein kind meer, je hoeft je niet meer te verontschuldigen voor je familie. Iedereen heeft zijn eigen leven, ook JIJ!
Vind het erg vervelend voor je dat je je zo druk maakt. Deze tijd kan juist ook zo leuk wezen........dat ontdekken van alles.......
Ik wens je in ieder geval alle rust toe en ik hoop dat je er een beetje uit kan komen, voor je zelf.
Maak je niet helemaal gek, meis......
nieuw helemaal nieuw
-
alegria1
- Berichten: 75
- Lid geworden op: 09-11-2012 00:52
Hoi Bubbels je worden zijn in mijn hart binnen gekommen en er is een gevoel van warmte ontstaan . Heel leuk Dat. Gevoel Dat. Er jemand is die mijn gevoelens goed vind en het goed vind dat Ik zo voel. Er is een betjw van het gevoel terug van blij Zijn erobert Wat ik voel en ontbrekt - ook als ik nog Niet iets heb beleeft als Fantasien.
Ga het niet wegstoppen , voel mij niet goed als ik het zou doen .
Weet ook nog Niet meer Joe verder .... ,
Ga het niet wegstoppen , voel mij niet goed als ik het zou doen .
Weet ook nog Niet meer Joe verder .... ,
-
Bubbels
- Grote Bazin
- Berichten: 2312
- Lid geworden op: 07-02-2012 11:56
Wat ik al zei.......maak je niet te druk. Je hebt nu die gevoelens maar dat wilt niet zeggen dat je ze op stel en sprong moet gaan ontdekken. Geef die gevoelens en vooral jou zelf, de tijd. Een puber heeft geen geduld......jij hebt dan de gevoelens van een puber maar het verstand van een volwassen vrouw......Gebruik dat!
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
[quote="alegria1"] Ik Ben was aan het overleggen naardenken wat het voor een betekenis zou hebben als mijn familie zou begewaar worden met wat ik ben bezig. Im had begonnen Opa nieuw de gevoelens te negeren.
Maar er blijft toch de vraag Dat. Als je bi voelt Niet toch kan vrijdag kiezen en dat niet al moet worden met leven worden aangevullt Wat je voelt en dat er ook verantwoording is en familie en dat hun ermee zeker niet door de bucht kunnen en ... Veel Argumenten ertegen. En ook dat de relaties de zelfen problemen als Altijd zullen hebben .... En ik wordt verdrietig.. En dat ik ook op privacy moet letten en hoe dat zou kunnen .. Dat ik zomaar verlieft raak en dus ook mijn vooruitzicht achteruit gaat ... Dat als een teener voelen Met 51 niet zo maar kan...
Ik heb lang hin en weer Overlegd en Ben er verdrietig over worden....
Dacht ik ga het Met jullie delen ... Wert het nu ook niet voel mij als een egoist... [/quote]
het is ook hartstikke moeilijk
maar
je bent inderdaad 51
volwassen dus, en dat betekent:
je hebt de goedkeuring van ouders, kinderen en familie niet nodig
om te mogen zijn wie je bent
[quote="alegria1"] Zo makkelijk de oplossing Met een man vreijen en Niet Meer eraan denken en ook [/quote]
dat is geen oplossing
want er niet meer aan denken is onmogelijk
je zou willens en wetens
zowel jezelf als die man bedriegen
dat is in mijn ogen pas egoistisch
want je doet het voor jezelf
uit vluchtgedrag
om de mogelijke afwijzing van anderen niet te hoeven voelen
dat lijkt mij nou onverantwoordelijk / niet te verantwoorden
[quote="alegria1"] Wat je voelt en dat er ook verantwoording is [/quote]
precies
je hebt verantwoording voor hetgeen waar je je bewust van bent
hoe kun je naar je toekomstige mannelijke partner verantwoorden
dat je zijn sexuele gevoelens niet beantwoord zoals hij verwachtte
terwijl jij hem deed denken dat dat wel zo was?
[quote="alegria1"] Niet moeten dröger vertellen want er is Nils gebeurt behalve Fantasien en gevoelens..
[/quote]
je bent zelf verantwoordelijk voor wat je wel of niet doet
en je hoeft over je sexleven zolang je de wet niet overtreedt geen verantwoording aan anderen af te leggen
mijn ouders hoeven niet te weten dat ik met een vrouw vrij
net zoals ze niet hoeven te weten wat het favoriete standje is van mijn man en mij
ik zou hen en mezelf daar geen plezier mee doen
en de fatsoensregels in onze familie giga overtreden
Maar er blijft toch de vraag Dat. Als je bi voelt Niet toch kan vrijdag kiezen en dat niet al moet worden met leven worden aangevullt Wat je voelt en dat er ook verantwoording is en familie en dat hun ermee zeker niet door de bucht kunnen en ... Veel Argumenten ertegen. En ook dat de relaties de zelfen problemen als Altijd zullen hebben .... En ik wordt verdrietig.. En dat ik ook op privacy moet letten en hoe dat zou kunnen .. Dat ik zomaar verlieft raak en dus ook mijn vooruitzicht achteruit gaat ... Dat als een teener voelen Met 51 niet zo maar kan...
Ik heb lang hin en weer Overlegd en Ben er verdrietig over worden....
Dacht ik ga het Met jullie delen ... Wert het nu ook niet voel mij als een egoist... [/quote]
het is ook hartstikke moeilijk
maar
je bent inderdaad 51
volwassen dus, en dat betekent:
je hebt de goedkeuring van ouders, kinderen en familie niet nodig
om te mogen zijn wie je bent
[quote="alegria1"] Zo makkelijk de oplossing Met een man vreijen en Niet Meer eraan denken en ook [/quote]
dat is geen oplossing
want er niet meer aan denken is onmogelijk
je zou willens en wetens
zowel jezelf als die man bedriegen
dat is in mijn ogen pas egoistisch
want je doet het voor jezelf
uit vluchtgedrag
om de mogelijke afwijzing van anderen niet te hoeven voelen
dat lijkt mij nou onverantwoordelijk / niet te verantwoorden
[quote="alegria1"] Wat je voelt en dat er ook verantwoording is [/quote]
precies
je hebt verantwoording voor hetgeen waar je je bewust van bent
hoe kun je naar je toekomstige mannelijke partner verantwoorden
dat je zijn sexuele gevoelens niet beantwoord zoals hij verwachtte
terwijl jij hem deed denken dat dat wel zo was?
[quote="alegria1"] Niet moeten dröger vertellen want er is Nils gebeurt behalve Fantasien en gevoelens..
[/quote]
je bent zelf verantwoordelijk voor wat je wel of niet doet
en je hoeft over je sexleven zolang je de wet niet overtreedt geen verantwoording aan anderen af te leggen
mijn ouders hoeven niet te weten dat ik met een vrouw vrij
net zoals ze niet hoeven te weten wat het favoriete standje is van mijn man en mij
ik zou hen en mezelf daar geen plezier mee doen
en de fatsoensregels in onze familie giga overtreden
het leven heeft de kleur die je het geeft
-
lisa
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 30-06-2012 18:48
zelf vind ik het erg verdrietig
dat mijn ouders niet weten dat ik bi ben
mijn vriendin niet kennen
(ik denk dat zij en mijn moeder het goed met elkaar zouden kunnen vinden!)
ik heb het ze niet verteld
omdat ze dat niet zouden kunnen verwerken
mijn ouders zijn hoogbejaard en zowel psychisch als fysiek kwetsbaar
en het strookt niet met hun wereldbeeld
ik heb met mijn zus overlegd
die het zelf ook heeeeeeeeeeeeeel moeilijk vind dat ik een vriendin heb
zij heeft ook liever niet dat ik het vertel
verloochen ik mezelf?
bedrieg ik mijn ouders door zo'n belangrijk deel van mezelf niet te laten zien?
het doet pijn
maar
ik kies voor de beste van twee kwaden
als ik het ze zou vertellen
hebben ze geen moment meer rust
en zouden alle familie relaties ernstig worden verstoord
waarmee ik mezelf, broer en zus en kinderen
het harmonieus als familie samen kunnen zijn ontneem
ik ben volwassen
ik kies ervoor ze het niet vertellen
het doet wel pijn
voor mijn gevoel van mijn ouders niet te mogen zijn wie ik ben
na een lange worsteling heb ik mezelf geaccepteerd
ik ben zoals ik ben, door hen op de wereld gezet
en daarmee zullen zowel ikzelf als de mensen om mij heen het moeten doen
en dat is goed zoals het is
je kunt niet alleen dat deel van iemand accepteren
dat je waardeert, waar je prijs op stelt, het deel dat je wílt zien
dat deel is niet te scheiden van het geheel
de gehele mens zoals je bent
met al je facetten
sommige facetten worden zeer gewaardeerd
andere facetten kunnen anderen (en jijzelf) lastig vinden
maar over het algemeen
maakt juist die verscheidenheid van facetten je een mooi mens
die facetten laten elkaar, het geheel, schitteren
één facet is alleen maar een glad vlak dat spiegelt of niet
dat mijn ouders niet weten dat ik bi ben
mijn vriendin niet kennen
(ik denk dat zij en mijn moeder het goed met elkaar zouden kunnen vinden!)
ik heb het ze niet verteld
omdat ze dat niet zouden kunnen verwerken
mijn ouders zijn hoogbejaard en zowel psychisch als fysiek kwetsbaar
en het strookt niet met hun wereldbeeld
ik heb met mijn zus overlegd
die het zelf ook heeeeeeeeeeeeeel moeilijk vind dat ik een vriendin heb
zij heeft ook liever niet dat ik het vertel
verloochen ik mezelf?
bedrieg ik mijn ouders door zo'n belangrijk deel van mezelf niet te laten zien?
het doet pijn
maar
ik kies voor de beste van twee kwaden
als ik het ze zou vertellen
hebben ze geen moment meer rust
en zouden alle familie relaties ernstig worden verstoord
waarmee ik mezelf, broer en zus en kinderen
het harmonieus als familie samen kunnen zijn ontneem
ik ben volwassen
ik kies ervoor ze het niet vertellen
het doet wel pijn
voor mijn gevoel van mijn ouders niet te mogen zijn wie ik ben
na een lange worsteling heb ik mezelf geaccepteerd
ik ben zoals ik ben, door hen op de wereld gezet
en daarmee zullen zowel ikzelf als de mensen om mij heen het moeten doen
en dat is goed zoals het is
je kunt niet alleen dat deel van iemand accepteren
dat je waardeert, waar je prijs op stelt, het deel dat je wílt zien
dat deel is niet te scheiden van het geheel
de gehele mens zoals je bent
met al je facetten
sommige facetten worden zeer gewaardeerd
andere facetten kunnen anderen (en jijzelf) lastig vinden
maar over het algemeen
maakt juist die verscheidenheid van facetten je een mooi mens
die facetten laten elkaar, het geheel, schitteren
één facet is alleen maar een glad vlak dat spiegelt of niet
het leven heeft de kleur die je het geeft
