Jezelf outen bij je collega's ?

Isis
Moderator
Berichten: 560
Lid geworden op: 07-02-2012 17:44

Jezelf outen bij je collega's ?

Bericht door Isis » 07-03-2012 21:39

Vind jij het nodig om jezelf spontaan te outen bij je collega's .... of praat je met hen liever niet over je geaardheid ? Enfin .... ik kan me voorstellen dat vrouwen die bi zijn ... en nog in een huwelijk zitten met een man ... minder snel met hun collega's zullen delen in wat voor situatie ze zich bevinden ... maar stel nu, dat je een vrije lesbische vrouw bent (of dat je alleen in een relatie zit met een vrouw) ... en je werkt ergens waar je collega's nog helemaal niet weten dat je lesbisch bent ... maar je merkt bijvoorbeeld wel ... dat ze tussendoor wel eens minder leuke of zelfs negatieve opmeringen maken over lesbische vrouwen ... zou jij dan toch op een dag gewoon opbiechten dat je zelf ook lesbisch bent ? Of zou je het dan bewust gaan verzwijgen ?
Het leven is als een regenboog: Je hebt de zon én de regen nodig om de kleuren te kunnen zien.

Gast

Bericht door Gast » 07-03-2012 22:05

Oh Isis wat moeilijk. Want ik ben een lesbische vrouw, maar ik denk niet dat ik het gelijk zou vertellen. Ik vind het er eigenlijk niet toe doen dat ze dat gelijk van mij weten. Ik heb nu dus geen baan dus ik kom in zo een positie terecht. Had ik nooit zonder werk gezeten, dan hadden mijn collega's allicht sneller op de hoogte zijn geweest. Ik denk dat er altijd wel een collega is waarmee je goed contact hebt en aan wie je dat eens toevertrouwd.

Ik ga er alleen nooit om liegen, dus het komt uiteraard te sprake natuurlijk. Alleen gaan ze er bij mij vanuit dat ik hetero ben omdat ik twee kinderen heb die een vader hebben. Ik moet dan toch sneller wat uitleggen hoe het is gegaan. Bij een vrouw alleen kunnen ze wat eerder gissen denk ik. ja, als het zo ter sprake komt dan zeg ik het echt wel en dan zie ik wel wat de reacties zijn. Mijn ervaring is wel dat hoe normaler je het brengt, hoe normaler het ook wordt geaccepteerd. Ik maakte vroeger nog wel eens de fout om daar zelf te geheimzinnig over te doen alsof ik een één of ander taboe vertelde.

Bubbels
Grote Bazin
Berichten: 2312
Lid geworden op: 07-02-2012 11:56

Bericht door Bubbels » 07-03-2012 22:29

Ik heb het er dus wel gelijk uitgegooid! Gewoon als tijdens wat geklets, gooide ik het op tafel. Ging zoiets als: "Ik heb jullie al zoooooo vaak horen zeggen dat het zooooo lekker is om het te doen met een vrouw........dat wilde ik zelf ook eens ervaren!"

En ik hoor er niemand negatief over. We maken er leuke grapjes over, gaat gewoon lekker gemoedelijk. Niks aan de hand dus.

Maar goed, ik ben erg adrem........dat scheelt natuurlijk ook wel een stukkie

Rommy
Berichten: 1412
Lid geworden op: 10-02-2012 22:23

Bericht door Rommy » 07-03-2012 23:07

[color=violet]Herkenbaar Isis, ook ik heb lang gewacht, ten eerste omdat ik het eerst met mijn man en kinderen wilde verwerken! Ten tweede omdat ik bang was dat ze mijn spontane aanrakingen ineens op een andere manier zouden zien en ten derde omdat er ook wel eens werd gesproken over potten en homo's op een denegrerende manier!

Ik heb het als eerste een paar collega's verteld waarmee ik ook buiten het werk contact heb, het is uiteindelijk toch uitgelekt en werd ik thuis gebeld door één van deze collega's!
Die collega was thuis gebeld door een andere collega die van niets wist om te zeggen dat er werd gezegd in het verzorgingshuis dat ik een relatie had met een vrouw, ze wist dat deze collega met mij omging en wilde eens poolshoogte nemen!

Vervolgens belde zij meteen mij om te zeggen dat "men"op mijn werk dus op de hoogte was. Ik ben de volgende dag naar mijn hoofd leidinggevende gegaan, heb verteld wat er werd gezegd, dat het klopt maar dat ik wil dat men met vragen bij mij komt en niet maar wat loopt te fantaseren door het huis!!

Mijn leidinggevende heeft dit in een grote vergadering als extra mededeling meegegeven en het roddelen was over.....want wanneer je er zelf geen geheim van maakt is de lol er al gauw af!![/color]
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!

sunflower
Berichten: 1068
Lid geworden op: 12-02-2012 11:42

Bericht door sunflower » 08-03-2012 08:46

Ik heb het toen aan mijn collega s/en vriendinnen verteld,ik weet niet of ik dat nu weer zo snel zou doen,ondanks dat ik het bij iedereen die het vertelde goed ontvangen is.
Ik vond het toen heel nodig mezelf te outen,dat was belangrijk voor mij.
Ook omdat ikzelf nog in mn eigen acceptatieproces zat.
Inmiddels ben ik een aantal jaren verder,en ben ik tot een hoop conclusies gekomen.
Als het ter sprake komt,dan zal ik antwoord geven op vragen,maar ik hoef het niet meer zo noodzakelijk te uiten.
Ik weet inmiddels allang wie ik ben,en wat mij gelukkig maakt,en daar leef ik ook naar.
Dat over het algemeen mensen/vriendinnen dat toen geacepteerd hebben,heeft mij innerlijke rust gegeven.

@Rommy,Ind Rommy,heel goed van die collega :evil: ,jouw persoonlijk te benaderen en te vragen,maar al te vaak wordt er achter je rug om geroddeld,gaan er praatjes rond.(we hebben via via gehoord..)
Ik zeg ook altijd,als wilt weten hoe en waarom,ga dan op verhaal bij de bron.
Benader iemand persoonlijk.
Zelf doe ik dat ook,ieder ander geeft toch weer een eigen"kleur" aan een verhaal,en dan is het ook zo makkelijk te oordelen,en onder elkaar te verhalen over jouw leven,wie en hoe of wat je bent.
Dan ben je een "sappig onderwerp in het roddelcirquit."
Vertrouw jezelf. Je weet veel meer dan je denkt te weten.
Benjamin Spock

WhiteWings
Berichten: 759
Lid geworden op: 13-02-2012 12:14

Bericht door WhiteWings » 08-03-2012 19:17

[color=orange][i]Ik ben er gewoon open over tegenover iedereen. Moet alleen wel eens stiekum in mezelf lachen hoe sommigen er alles aan doen om hun verbazing te onderdrukken hihihi en heel hard hun best doen om zo 'normaal' mogelijk te reageren, terwijl je weet dat ze eigenlijk geshocked zijn hihi [/i][/color]

Gast

Bericht door Gast » 10-03-2012 23:19

Mijn beroep is net effe wat anders dan 'normaal' omdat ik vnl. (behalve als ik bv nieuwe collega's begeleid) in mijn eentje werk.
Mijn collega's zie ik 1x per 6 weken op het werkoverleg en dan hebben we altijd een drukke agenda....en dan af en toe een borrel...dus niet echt hecht contact...en dus laat ik het dan maar zo..
voegt dan ook weinig toe voor mijn gevoel.
Weet nog goed toen ik ging scheiden...kreeg een plantje voor mijn nieuwe huis van mijn team manager die wel op de hoogte was...een collega riep heel enthousiast Owwhh wat leuk een nieuw huis terwijl ik t liefst een potje had gejankt... :smile:
Tja dat krijg je dan...
maar ik ga t niet uit de weg...hangt van de situatie af....raakte op de laatste borrel met een leuke collega aan de praat en dat ging heel diep en we waren de laatste die weggingen nadat we allebei onze verhalen hadden gedeeld met elkaar.
En dan is er nog de groep met wie ik de opleiding heb gedaan en met een deel ervan (6 dames) ga ik nog elk jaar een weekend weg en die weten natuurlijk wel alles!
In mijn klas destijds zaten van de 15 al 3 lesbiennes...en ik..bleek later was nr.4 :-)

Bubbels
Grote Bazin
Berichten: 2312
Lid geworden op: 07-02-2012 11:56

Bericht door Bubbels » 11-03-2012 10:25

In de zorg schijnen er idd toch aardig wat rond te huppelen ja.....
8-)

Ik had vrijdagavond mijn klaverjasavond van de zaak en daar kwamen ze langs met wat lekkere stukjes kaas en worst ed. Komt Marco naar ons tafeltje toe met die grote worst, zwaait er wat mee in het rond en zegt: "wie wilt er een stukje van mijn worst??"
Kijk ik hem aan en zeg: "Ik hou heel niet van worst..........maar van de jouwe wil ik wel een klein stukje af gesneden hebben..."

Kijk, dat soort grapjes kan ik dan wel waarderen he......en hun ook!


Ik heb toendertijd ook eens een collega gehad die naar me toe kwam en vroeg:
"Zeg, hoe doen jullie het nou???? Wie is er nu het mannetje???"

Kijk, dat soort vragen hoor ik nu weer liever niet. Ik antwoordde dat wij geen mannetje nodig hadden......

Gast

Bericht door Gast » 15-03-2012 20:20

haha die worst, onthouden dus....hihi...zag meteen al zo'n beteuterde kop derbij...whahahhaa

Het meteen vertellen, nee niet mijn ding...in mijn heterotijd riep ik ook niet van de daken dat ik hetero was en nu met het les zijn ook niet...ben er wel open over in een gesprek...maar dan kom je meer op intresse van het ene mens naar het andere mens.
Op mijn werk weet een gedeelte het en ander gedeelte niet, maar hangt af van mijn kontakt met de collega's.

En ...jaaa, idd...hoe-reageer-ik-hier-rustig-en-vooral-normaal-op hahaha...moet altijd zo lachen en eerlijk gezegd als ik beetje pesterige bui heb, reageren, oh ik vind het ook niet erg dat jij hetero bent ..hihi...

Ik ben nu ruim 8 jaar uit de kast en heb niet ene nega-reactie gehad ...maar kan ook door, wat bubbels al zegt, het adrem zijn.

Merk wel dat mensen die het niet weten altijd het niet verwachten...dus uiterlijk schijnt een behoorlijke rol erin te spelen hoe ze je inschatten.

Ennnn krijg een sik van 'alle' mannen die jou wel even willen veroveren...met of zonder kennis van mijn les zijn.

Bubbels
Grote Bazin
Berichten: 2312
Lid geworden op: 07-02-2012 11:56

Bericht door Bubbels » 15-03-2012 20:35

En wat dacht je van die kerels die jou JUIST willen versieren, omdat ze weten dat je les bent??!!

"1 nacht met mij........en je weet wat je mist!"

"o.......heb jij zo een kleintje dan??"


"Wie is nu het mannetje bij jullie?"
Wij hebben heel geen mannetje nodig! Wij vermaken ons prima zonder een mannetje!

"Mis je nu niet het sexen met een lul?"
Nee hoor, als ik een lul wil, roep ik jou wel!

:razz: Heerlijk hoor, werken in een mannen beroep!