Close met de collega's?

Bubbels · Bericht door **Bubbels** » 04-03-2012 20:35

Ik heb het uitstekend naar mijn zin op mijn werk! Ik heb een boel collega's. Denk dat wij ongeveer 80-100 mensen op onze vestiging hebben. Ik kan met de meesten, erg goed door de bocht!

Ga er geregeld naar kaartavonden of naar andere personeelsuitjes. Heb dus aardig wat lol met ze.

Maar..........ik ben nog nooit bij iemand thuis gekomen. En waarom niet?? Ik weet niet......

Herkennen jullie dit? Is werk gewoon werk........en haal je die niet zo snel in je echte prive??

WhiteWings · Bericht door **WhiteWings** » 04-03-2012 20:59

[color=orange][i]
Bij mij moet er een klik zijn met mensen..als dat er niet is..ben ik gewoon collegiaal..maar hoef ik verder niks met ze buiten het werk om.
[/i][/color]

Rommy · Bericht door **Rommy** » 04-03-2012 21:26

[color=violet]Ik werk al 20 jaar in hetzelfde verzorgingshuis, ik heb daar een paar collega's (3) die met verjaardagen hier een bakkie komen doen en andersom, de mannen kennen elkaar van personeelsuitjes.........

Ze waren ook op Geale zijn 50 jarige verjaardag!

Ik ben er wel in veranderd de laatste jaren, vroeger nodigde ik al gauw iemand thuis, nu doe ik dat pas veel later maar meestal niet![/color]

Bubbels · Bericht door **Bubbels** » 04-03-2012 21:43

Toch gek eigenlijk of niet? Ik bedoel, ik zie mijn collega's erg veel en vaak en toch zou ik nog niet zo snel iemand uitnodigen thuis. Nou moet ik zeggen, dat ik wat dames beter leer kennen daar en nu die neiging wel ga krijgen.

Isis · Bericht door **Isis** » 05-03-2012 17:23

Ik sluit me eigenlijk vooral aan bij wat WhiteWings ook al schrijft .... het gaat mij ook om de klik met iemand .... of dat nu toevallig een collega is of iemand anders maakt niet zoveel uit ...
Momenteel heb ik niet zo'n bijzondere klik met mijn collega's ... dus blijf ik ook gewoon collegiaal met hen omgaan ... Meestal is het best wel leuk om met hen om te gaan ... zowel op het werk als daarbuiten (als we weer eens een feestje of zo hebben van 't werk

) ... maar meer dan dat is het niet ... dus ik heb ook absoluut niet de behoefte om met iemand van hen af te spreken ... laat staan om ze hier thuis uit te nodigen ....

WhiteWings · Bericht door **WhiteWings** » 05-03-2012 19:30

[color=orange][i]
Mij kan het ook niet schelen of ik met iemand samenwerk of niet. Als de klik er is..doe ik er net zo hard gezellig dingen mee buiten het werk om. Dan ben je gewoon vrienden èn collega's.

Zo heb ik ooit mijn eerste vrouwenrelatie gekregen: op het werk. (we werkten beiden op dezelfde woning met verstandelijk gehandicapten)
Kwamen bijna dagelijks bij elkaar over de vloer en werkten ook nog samen..soms bleef ze logeren en toen na een tijdje bleken we meer voor elkaar te voelen.

Toen hebben we het eerst 4 maanden geheim gehouden. Toen we het management uiteindelijk erover inlichtten moest één van beiden helaas een andere werkplek zoeken (binnen de stichting) Relaties op het werk waren wel toegestaan , maar niet op dezelfde werkplek.

Dus jah..collega's als vrienden..en zelfs als verliefden.. het kan verkeren..

[/i][/color]

merelvrouwke · Bericht door **merelvrouwke** » 17-03-2012 18:54

Op mijn werk gaan we zeer vriendschappelijk met elkaar om, zijn erg op elkaar betrokken. Heel veel collega's wonen vlakbij het werk, delen hobby's, vrijetijd. Elke maand is er minstens een feestje, altijd wel een reden om er eentje te brouwen. Maar ook als er een verdrietige gebeurtenis is, kan je op de anderen rekenen. Heb het nooit eerder meegemaakt, zo'n sfeer en is zeer bijzonder. En toch als je het niet met een ander eens bent, zeg je concreet je gedacht over datgene, je gaat desnoods stevig in discussie en daarna ga je weer lekker samen iets drinken.

klien · Bericht door **klien** » 21-03-2012 09:50

Ik heb het altijd vreselijk gevonden om bij de collega's thuis te moeten komen. Een enkele uitzondering daar gelaten.

10 jaar heb ik bij Uniekaas gewerkt waar het heel gewoon was om bij elkaar over de vloer te komen, geboortes van kinderen, verjaardagen, op bezoek als er iemand ziek was, maar ook tussentijds werd er veel afgesproken om met elkaar iets te ondernemen.
Ik had er echt een hekel aan, nodigde zelden iemand bij mij thuis uit en probeerde er onderuit te komen om mee te doen met de groep.
Ik had andere interesses, helemaal geen tijd daarvoor.

Bij de baan die ik nu heb, is dat in mindere mate ook zo. Ik heb gegeten bij alle collega's thuis, een soort van opgelegde verplichting. Ik heb helemaal geen behoefte om privé met die mensen om te gaan. Kan prima met ze werken, maar ze passen niet in mijn vriendenclub.
Nou ja, behalve mijn werkgever dan, want daar deel ik bijna alles mee. Eh deelde, want hij is vorig jaar naar Canada geëmigreerd met zijn familie

Bubbels · Bericht door **Bubbels** » 24-07-2012 10:17

Nu ben ik aardig wat closer geworden met wat dames van mijn werk en hebben steeds lunches bij elkaar. Als iedereen kan, komen we gewoon een zaterdag bij elkaar en eten daar dan lekker wat. Soep, brood..... Erg gezellig moet ik zeggen! Groepje wordt ook wat groter doordat we mensen er bij betrekken die net zo gek zijn als wij.

Wat ik dan ook erg interessant vind, is het leven achter die collega. Dingen waar je nooit aan denkt...........1tje met een stoma......de ander waar der broer zelfmoord heeft gepleegd....... Zo word je wat dieper betrokken bij die collega's, die ik al vriendinnen noem.

WhiteWings · Bericht door **WhiteWings** » 24-07-2012 11:22

[color=orange][i]

Da's mooi Bubs..dat jullie mekaar zo wat meer kunnen leren kennen. Ook fijn voor de werksfeer..!

Mocht je hen allemaal wel al..? Of zijn er ook, waar je inmiddels een heel ander beeld over hebt gekregen dan de indruk die je eerst had, nu jullie wat meer over elkaars levens weten..?

[/i][/color]